granitic

[grəˈnɪtɪk]

adj.

1) грані́тны, з грані́ту

2) цьвёрды; нерухо́мы, засты́лы, каме́нны (твар)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́галь м. Khle f -, -n;

каме́нны ву́галь Stinkohle f;

бу́ры ву́галь Brunkohle f;

здабы́ча ву́галю Khleförderung f -;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ахандры́т

(ад а- + хандрыт2)

каменны метэарыт, які не змяшчае характэрных для хандрыту круглых мінеральных утварэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stonework

[ˈstoʊnwɜ:rk]

n.

1) мурава́ньне, каме́нная муро́ўка

2) каме́нны падму́рак, сьцяна́

3) каме́нная скульпту́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штыб

(ням. Staub = пыл)

дробны ці здробнены каменны вугаль з памерам часцінак менш за 6 мм; выкарыстоўваецца як паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бут ’яма, траншэя з каменнем; каменны падмурак печы ў хаце’ (Яшкін). Параўн. рус. бут ’дробнае каменне, шчэбень’, бути́ть ’напаўняць яму цэментным растворам і шчэбнем’. Паходжанне слоў няяснае. Гл. Фасмер, 1, 252 (там некаторыя меркаванні).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тле́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які разбураецца; часовы, недаўгавечны. Цішыня ды рэшткі рэчаў тленных, толькі ў зале нейкай, у куце, нібы ў сне, смяяўся бог каменны з гронкай вінаграднаю ў руцэ. Русецкі.

2. Уласцівы тленню, тлену, выкліканы ім. Тленны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белапе́нны, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Пакрыты белай пенай. Узлаваўся Дняпро сумленны, Пасівелы ён стаў, белапенны, Пакрышыў ён бераг каменны. Зарыцкі. // Падобны на белую пену. Выбраўшыся з гумна, Барыс Рыгоравіч ляжаў на спіне і сачыў, як спакойна плыве белапеннае кучаравае воблачка. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагля́двацца, ‑аецца; незак.

1. Тое, што і праглядацца (у 1 знач.). Праз густы, засаджаны старымі ясенямі і кустамі сквер праглядваліся два дамы — каменны і драўляны. Місько. Новае сховішча.. [Весялову] не спадабалася. Яно праглядвалася наскрозь, а значыць, і прастрэльвалася. Шашкоў.

2. Зал. да праглядваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coal [kəʊl] n.

1. (каменны) ву́галь

2. pl. coals вугалі́, вугалькі́, вуго́лле

carry/take coals to Newcastle вазі́ць ву́галь у Ньюка́сл; ≅ вазі́ць ка́флю ў Нясві́ж (рабіць тое, што не мае сэнсу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)