unmask [ˌʌnˈmɑ:sk] v.

1. зніма́ць, зрыва́ць ма́ску

2. выкрыва́ць, выяўля́ць (змову, здраду і да т.п.);

unmask a traitor выкрыва́ць здра́дніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стрыпты́з

(англ. striptease, ад strip = знімаць + tease = дражніць)

танцавальнае выступленне ў кабарэ, звязанае з паступовым распрананнем танцоўшчыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wynajmować

незак.

1. наймаць; знімаць, здымаць;

2. здаваць (аддаваць) унаймы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обезгла́вливать несов.

1. сціна́ць (зніма́ць) галаву́, абезгало́ўліваць;

2. перен. (лишать главы, руководства) пазбаўля́ць кіраўні́цтва, абезгало́ўліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смеща́ть несов.

1. (сдвигать) зру́шваць, ссо́ўваць, скрана́ць; перамяшча́ць;

2. (с должности) зніма́ць;

3. перен. зру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Распрана́цца ’знімаць з сябе верхняе адзенне’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ), роспрана́цца ’скідаць верхнюю вопратку’ (ТС), ’раскрывацца’ (Сл. ПЗБ). Роднаснае да вопратка, апра́нуты, распра́таваць (гл.). Параўн. тыпалагічную паралель абувацца — разувацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

remove [rɪˈmu:v] v. (from)

1. выно́сіць; прыма́ць; перастаўля́ць;

Reference books should not be removed from the library. Даведнікі нельга выносіць з бібліятэкі.

2. здыма́ць, зніма́ць;

He removed his hat and gloves. Ён зняў капялюш і пальчаткі.

3. зніма́ць (з пасады)

4. пераязджа́ць, мяня́ць кватэ́ру

5. пазбаўля́цца (ад чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зніма́нне ср.

1. сня́тие, снима́ние; увольне́ние; отстране́ние; смеще́ние; убира́ние;

2. изъя́тие;

1-2 см. зніма́ць 1-2;

3. см. здыма́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прабача́ць ’дараваць, знімаць віну за што-небудзь’ (ТСБМ, Шпіл., Гарэц., Янк. 2; Нас., Шат., Касп.). З польск. przebaczać ’тс’ < baczyć ’бачыць’. Значэнне ’дараваць’ узнікла на аснове першаснага ’прапусціць, недагледзець’ (Брукнер, 10).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hire​2 [ˈhaɪə] v.

1. браць напрака́т, зніма́ць, здыма́ць;

hire a bicycle/video браць на прака́т веласіпе́д/ві́дэа;

hire a room зніма́ць пако́й

2. найма́ць, браць на пра́цу;

hire a worker наня́ць рабо́чага

hire out [ˌhaɪərˈaʊt] phr. v. здава́ць унаём, дава́ць напрака́т;

hire oneself out to smb. найма́цца да каго́-н. на пра́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)