тэрмабатарэ́я

(ад тэрма- + батарэя)

тэрмаэлектрычнае прыстасаванне са злучаных паслядоўна і паралельна некалькіх тэрмаэлементаў для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фрэ́нзлі, ‑яў; адз. фрэнзаль, ‑зля, м.

Рад нітак ці шнуркоў, злучаных па некалькі разам, якія звісаюць па краях фіранак, хустак і пад. як аздоба. Убачыла Зося праз акно Аўдолю, пакінула на плечы вялікую хустку з фрэнзлямі, выбегла. Крапіва. На другім ложку пад такой жа атласнай коўдрай з фрэнзлямі спіць жонка. Бядуля.

[Польск. frędzla ад ням. Fränsel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

the East

а) усхо́дняя ча́стка Кана́ды й Злу́чаных Шта́таў

б) Усхо́д, азія́цкія краі́ны

в) былы́ Саве́цкі Саю́з і яго́ныя ўсхо́днеэўрапе́йскія сатэлі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

General Assembly

1) Генэра́льная Асамбле́я (Арганіза́цыі Аб’е́днаных На́цыяў)

2) заканада́ўчы о́рган дзяржа́вы

3) заканада́ўчая ўстано́ва некато́рых шта́таў у Злу́чаных Шта́тах Амэ́рыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАЛЮСТРА́ДА

(франц. balustrade),

невысокая агароджа ўсходаў, тэрас, балконаў, галерэй, парапетаў і інш., якая складаецца з шэрагу фігурных слупкоў — балясаў, злучаных зверху гарыз. бэлькай або поручнямі. Бывае скразная і «сляпая» (злучаная са сценкай). Найб. пашырана ў збудаваннях стыляў рэнесансу, барока, класіцызму.

т. 2, с. 269

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыклаканве́ртар

(ад цыкла- + канвертар)

пераўтваральнік электрычнай энергіі частаты крыніцы сілкавання ў энергію пераменнага току зменнай частаты перыядычным пераключэннем сустрэчна-паралельна злучаных вентыляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

(the) House of Representatives

Пала́та Прадстаўніко́ў (ніжэ́йшы вы́барны заканада́ўчы о́рган у Злу́чаных Шта́тах Амэ́рыкі; ніжэ́йшы заканада́ўчы о́рган у Аўстра́ліі, Но́вай Зэля́ндыі, Япо́ніі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кро́ква, ‑ы, ж.

Два брусы, верхнімі канцамі злучэння пад вуглом, а ніжнімі прымацаваныя да бэлек або да верхняга вянца падоўжных сцен. // толькі мн. (кро́квы, ‑аў) Аснова для страхі, утвораная з раду злучаных такім чынам брусоў. [Зруб] пакрыўся сеткай крокваў і лат. Брыль. Калгасныя цесляры паспелі паставіць толькі зруб і кроквы ды пакласці столь над адным пакоем. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліно́м

(ад палі- + гр. nome = частка)

алгебраічны выраз, які складаецца з некалькіх адначленаў, злучаных паміж сабой знакамі складання або адымання; мнагачлен (параўн. біном, маном).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фрэ́нзлі, брэ́нзлі

(польск. frędzla, ад ням. Fränsel)

рад нітак ці шнуркоў, злучаных па некалькі разам, якія звісаюць па краях фіранак, хустак, сурвэт як аздоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)