Sugfähigkeit

f -, -en хім. паглына́льная [абсарбцы́йная] здо́льнасць, здо́льнасць усмо́ктваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

інтэле́кт, -у, М -кце, м.

Розум (у 1 знач.), здольнасць чалавека мысліць і разважаць.

Высокі і.

|| прым. інтэлектуа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спяка́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. гл. спячыся.

2. Мець здольнасць да спякання (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уме́нне, -я, н.

Здольнасць рабіць што-н., набытая ведамі, вопытам.

Пры ўменні ўсё можна зрабіць.

Пахваліць за ў. і стараннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

одарённость адо́ранасць, -ці ж., здо́льнасць, -ці ж., таленаві́тасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

uzdolnienie

н. здольнасць, таленавітасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паглына́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае здольнасць паглынаць што‑н. Паглынальная здольнасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнаты́зм, -у, м.

1. Сукупнасць з’яў, якія ўзнікаюць пры гіпнозе.

2. перан. Здольнасць уздзейнічаць на каго-н.

|| прым. гіпнаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ачмурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

Страціць здольнасць ясна ўспрымаць і разумець навакольнае.

Ачмурэў ты ці што?

|| наз. ачмурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

урадлі́васць, -і, ж.

1. Здольнасць забяспечваць расліны пажыўнымі рэчывамі, даваць ураджай.

У. глебы.

2. Тое, што і ураджайнасць.

Павысіць у. ільну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)