ваеннаабаро́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ваеннай абароны. Ваеннаабарончыя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартыфіка́цыя, -і, ж.

1. Навука аб умацаванні вайсковых пазіцый і спосабах абароны ад сродкаў паражэння.

2. Узвядзенне ваенна-інжынерных збудаванняў, а таксама самі такія збудаванні.

Палявая ф.

|| прым. фартыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэзактывава́ць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэзактывацыю. Дэзактываваць збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агараджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абгароджвання, засцярогі чаго‑н. Агараджальная дамба. Агараджальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для надання моцы, устойлівасці. Умацавальныя адкосы. Умацавальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Звужаная частка рэчышча, праход, які часова пакідаецца для пропуску вады пры збудаванні плаціны і закрываецца пры завяршэнні работ.

2. Прамывіна, адтуліна ў плаціне, дамбе, прарванай водным патокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мегаліты, гл. Мегалітычныя збудаванні

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

умацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Зрабіць мацнейшым, больш устойлівым.

У. дамбы.

2. што. Стварыць абарончыя збудаванні дзе-н., забяспечыць сродкамі абароны.

У. подступы да горада.

3. каго-што. Зрабіць больш моцным, здаровым, стойкім.

Добрае харчаванне і свежае паветра ўмацавалі хворага.

У. нервы.

У. здароўе.

4. перан., што. Зрабіць надзейным, цвёрдым, устойлівым.

У. сваё становішча.

У. дысцыпліну.

|| незак. умацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. умацо́ўванне, -я, н.

|| наз. умацава́нне, -я, н.

|| прым. умацава́льны, -ая, -ае.

Умацавальныя адкосы.

Умацавальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дока. Докавыя збудаванні. // Які робіцца ў доках. Докавы рамонт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліндзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Уст. Дадаткова ўмацаваць (умацоўваць) ваенныя збудаванні, караблі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)