чаро́т, -у, М -ро́це, мн. чараты́, чарато́ў, м.

Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.

|| прым. чаро́тавы, -ая, -ае і чараця́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клённік, ‑у, м., зб.

Кляновы зараснік. [Каза] Спакойна клённікам ідзе, Зялёны ліст смакуе. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіста́шнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і фісташка (у 1 знач.). Зараснік фісташніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Díckicht

n -s, -e гушча́р, за́раснік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Röhricht

n -s, -e трыснёг (зараснік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трысняго́вы в разн. знач. тростнико́вый;

т. за́раснік — тростнико́вые за́росли;

т. цу́кар — тростнико́вый са́хар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ло́тас, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвая травяністая водная расліна сямейства гарлачыкавых з буйнымі прыгожымі кветкамі.

2. -у. Зараснік гэтай расліны.

|| прым. ло́тасавы, -ая, -ае.

Сямейства лотасавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

briar [ˈbraɪə] n.

1. калю́чы куст (шыпшыны, ажыны і да т.п.)

2. за́раснік з калю́чых кусто́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gestrüpp

n -(е)s, -e за́раснік, хмызня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грабня́к, ‑у, м.

Зараснік граба. Між валоў рос арэшнік і грабняк, кучаравіліся дубкі і рабіны. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)