арэ́шнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арэшніку. Арэшнікавы зараснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазняко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лазняку. Лазняковы зараснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінда́льнік, ‑у, м., зб.

Кусты, зараснік міндаля (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Únterholz

n -es падле́сак, за́раснік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

туга́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тугаю. Тугайныя лясы. Тугайны зараснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chaszcze

мн. кустоўе; зараснік; хмызняк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чаро́т, -у, М -ро́це, мн. чараты́, чарато́ў, м.

Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.

|| прым. чаро́тавы, -ая, -ае і чараця́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клённік, ‑у, м., зб.

Кляновы зараснік. [Каза] Спакойна клённікам ідзе, Зялёны ліст смакуе. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіста́шнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і фісташка (у 1 знач.). Зараснік фісташніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Röhricht

n -s, -e трыснёг (зараснік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)