сквіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Разлічыцца з кім-н., аддаць пазычанае.

С. даўгі.

2. У спорце: зрабіць лік аднолькавым; адыграцца.

С. мяч, шайбу (забіць мяч, шайбу) у адказ.

С. лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zap [zæp] v. infml

1. застрэ́ліць, забі́ць; разбі́ць

2. імча́цца, ляце́ць

3. ху́тка пераключа́ць тэлеві́зар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

put to death

а) забі́ць, пакара́ць сьме́рцюь

б) забі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лу́за, ‑ы, ж.

Адтуліна на краі більярднага стала, у якую падае шар. Забіць шар у лугу.

[Польск. łuza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zamordować

зак. забіць, закатаваць, замардаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тра́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Моцна, з сілай стукнуць каго-, што-н. або чым-н.

Т. кулаком па спіне.

2. Выстраліць; забіць, застрэліць.

Т. з вінтоўкі.

Трахнулі двух ваўкоў.

|| незак. тра́хаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lay low

а) зьбіць з ног, зду́жаць

б) забі́ць, пакла́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

make away with

а) пазбы́цца каго́; забі́ць каго́

б) скра́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Ко́пнуць 1 ’пабегчы’ (Мат. Гом.), ’прапасці’ (Сцяшк. Сл.). Гл. капнуць.

◎ Ко́пнуць 2 ’забіць’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. капнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ухандо́хаць разм груб (забіць) káltmachen аддз vt, úmbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)