пясо́к, -ску́, м.

1. Сыпкія часцінкі кварцу або іншых цвёрдых мінералаў.

Рачны п.

Жоўты п.

Будаваць на пяску што-н. (перан.: на ненадзейнай аснове). П. сыплецца з каго-н. (перан.: пра вельмі старога чалавека; разм.).

2. мн. -скі́, -ско́ў. Прасторы, пакрытыя пяском.

Зыбкія пяскі.

Цукровы пясок — цукар у дробных крупінках у адрозненне ад пілаванага, колатага.

|| памянш. пясо́чак, -чку, м. (да 1 знач.).

|| прым. пясо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. колер (карычнева-жоўты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ли́лия ліле́я, -ле́і ж.;

водяна́я ли́лия (кубышка) жо́ўты гарла́чык; (кувшинка) бе́лы гарла́чык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

champagne

[,ʃæmˈpeɪn]

1.

n.

1) шампа́нскае віно́

2) сьве́тла-жо́ўты ко́лер

2.

adj.

сьве́тла-жо́ўты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

руда-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) руды, з рудым адценнем, напр.: руда-жоўты, руда-чорны, руда-чырвоны;

2) руды, у спалучэнні з іншым, асобным колерам, напр.: руда-ружовы, руда-шэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

курасле́п, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых; анемона. Жоўты кураслеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

янта́р, -у́, м.

Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын.

Пярсцёнак з янтаром.

|| прым. янта́рны, -ая, -ае.

Янтарныя пацеркі (з янтару). Я. колер (залаціста-жоўты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

citrine

[ˈsɪtrɪn]

1.

adj.

сьве́тла-жо́ўты, зеленава́та-жо́ўты

2.

n. Min.

цытры́н -у m., залаці́сты тапа́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yellow2 [ˈjeləʊ] adj.

1. жо́ўты;

yellow hair залаці́стыя валасы́;

turn yellow жаўце́ць

2. infml баязлі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wyżółcić

зак. пажаўціць; пафарбаваць у жоўты колер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)