пясо́к, -ску́, м.
1. Сыпкія часцінкі кварцу або іншых цвёрдых мінералаў.
Рачны п.
Жоўты п.
Будаваць на пяску што-н. (перан.: на ненадзейнай аснове). П. сыплецца з каго-н. (перан.: пра вельмі старога чалавека; разм.).
2. мн. -скі́, -ско́ў. Прасторы, пакрытыя пяском.
Зыбкія пяскі.
◊
Цукровы пясок — цукар у дробных крупінках у адрозненне ад пілаванага, колатага.
|| памянш. пясо́чак, -чку, м. (да 1 знач.).
|| прым. пясо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. колер (карычнева-жоўты).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ли́лия ліле́я, -ле́і ж.;
водяна́я ли́лия (кубышка) жо́ўты гарла́чык; (кувшинка) бе́лы гарла́чык.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
champagne
[,ʃæmˈpeɪn]
1.
n.
1) шампа́нскае віно́
2) сьве́тла-жо́ўты ко́лер
2.
adj.
сьве́тла-жо́ўты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
руда-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) руды, з рудым адценнем, напр.: руда-жоўты, руда-чорны, руда-чырвоны;
2) руды, у спалучэнні з іншым, асобным колерам, напр.: руда-ружовы, руда-шэры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
курасле́п, ‑у, м.
Род шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых; анемона. Жоўты кураслеп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
янта́р, -у́, м.
Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын.
Пярсцёнак з янтаром.
|| прым. янта́рны, -ая, -ае.
Янтарныя пацеркі (з янтару). Я. колер (залаціста-жоўты).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
citrine
[ˈsɪtrɪn]
1.
adj.
сьве́тла-жо́ўты, зеленава́та-жо́ўты
2.
n. Min.
цытры́н -у m., залаці́сты тапа́з
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.
Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
yellow2 [ˈjeləʊ] adj.
1. жо́ўты;
yellow hair залаці́стыя валасы́;
turn yellow жаўце́ць
2. infml баязлі́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wyżółcić
зак. пажаўціць; пафарбаваць у жоўты колер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)