пабраці́м ‑а, м.
Той, хто звязаны з кім‑н. пабрацімствам; названы брат. Паклялася сталіцы Пабрацімаў сям’я... Бялевіч. // Разм. Самы блізкі друг, таварыш. Алёша гатовы быў заплакаць. Ад шчасця, ад радасці за сябе, за свой хор, за сваіх пабрацімаў. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесце́нный прям., перен. (большой ценности) ве́льмі кашто́ўны; (неоценимый) бясцэ́нны, неацэ́нны;
бесце́нный друг бясцэ́нны (неацэ́нны) ся́бар;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перегоня́ться
1. (перегонять друг друга) разг. ісці́ напераго́нкі;
2. страд. пераганя́цца, апярэ́джвацца, выпярэ́джвацца; см. перегоня́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
учубкі́: узя́цца ўчубкі́ а) вцепи́ться друг в дру́га; б) перен. схвати́ться (в споре и т.п.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дружо́к, ‑жка, м.
1. Ласк. да друг (звычайна ў звароце). — Ну, што, дружок? Пусцім дымок? — казаў Галубовіч, лагодна усміхнуўшыся. Колас.
2. Адзін з распарадчыкаў у вясельным абрадзе. Хлопцы не адчынялі маладым вароты, пакуль дружок з завязаным наўкос ручніком не сышоў з воза. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обнима́ться
1. (обнимать друг друга) абніма́цца, абдыма́цца;
2. страд. абніма́цца, абдыма́цца; ахо́плівацца; аго́ртвацца; апано́ўвацца; см. обнима́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
швыря́ться
1. (швырять друг в друга) шпурля́цца, кі́дацца;
2. перен., разг. раскіда́цца;
швыря́ться деньга́ми раскіда́цца грашы́ма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разміну́цца сов.
1. (не встретиться) разойти́сь, разъе́хаться, размину́ться;
2. (не зацепить друг друга) разье́хаться, разойти́сь, размину́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мордова́ться
1. (бить друг друга) бі́цца;
2. (мучиться) му́чыцца, мардава́цца;
3. страд. бі́цца, му́чыцца, мардава́цца; см. мордова́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дронг ’жэрдка’ (Сцяшк.), дронг, дронк ’ручка, рубель, падгерац і да т. п.’ (Сл. паўн.-зах.), ’трайня’ (Шатал.). Запазычанне з польск. drąg ’тс’ (польск. слова вядома з XV ст. і адносіцца да прасл. сямейства слоў *drǫgъ: ст.-чэш. drouh, серб. дру̑г, ст.-сл. дрѫгъ і г. д.; гл. Слаўскі, 1, 162). Параўн. ст.-бел. дронжокъ ’металічны прут, жэрдка’ < польск. drążek (бел. слова з XVII ст., гл. Булыка, Запазыч., 102).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)