Verbum

перагры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -ы́з, -зла; -зі; -зены; зак., каго-што.

1. Грызучы, раздзяліць на дзве часткі.

П. вяроўку.

2. Пагрызці ўсё, многае.

|| незак. перагрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

двайко́вы, -ая, -ае.

Звязаны з дзвюма велічынямі або які складаецца з двух кампанентаў.

○

Двайковая сістэма злічэння — пазіцыйная сістэма злічэння з асновай 2 (для запісу ліку выкарыстоўваюцца толькі дзве лічбы — 0 і 1).

дву... і двух...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які складаецца з дзвюх адзінак, які мае дзве адзінкі, прыкметы, напр.: двудушны, двурушны, двухгадовы, двухгалосны, двухгорбы, двухгранны, двухкапеечны, двухматорны, двухпакаёвы, двухрогі, двух’ярусны.

вол, вала́, мн. валы́, вало́ў, м.

Кастрыраваны бык, якога скарыстоўваюць на сельскагаспадарчых работах.

Запрэглі дзве пары валоў.

Працуе, як чорны в. (перан.: вельмі многа, без стомы).

|| прым. вало́вы, -ая, -ае.

Валовая скура.

дваі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., дво́іцца; незак.

1. Раздзяляцца на дзве часткі; раздвойвацца.

2. Здавацца падвоеным (пра зрокавае ўспрыняцце).

У вачах дваіліся ўсе прадметы.

Хто баіцца, таму ўваччу дваіцца (прыказка).

шарэ́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -рэ́нг і -аў, ж.

Ваенны строй, у якім людзі стаяць адзін каля аднаго на адной лініі.

Выстраіцца ў дзве шарэнгі.

Першая ш.

|| прым. шарэ́нгавы, -ая, -ае.