рафінава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад рафінаваць.

2. у знач. прым. Спец. Ачышчаны. Рафінаваны алей.

3. перан.; у знач. прым. Кніжн. Удасканалены, вытанчаны. Рафінаваны густ. □ Гэта быў час [пасля рэвалюцыі 1905 г.], калі .. у літаратуры спрабавалі даць нейкі сінтэз самага грубага натуралізму з рафінаваным дэкадэнцтвам. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

discriminating

[dɪˈskrɪmɪneɪtɪŋ]

adj.

1) перабо́рлівы, крыты́чны ў вы́бары

2) які́ до́бра разьбіра́ецца

discriminating taste — то́нкі густ

3) дыфэрэнцыя́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

polished

[ˈpɑ:lɪʃt]

adj.

1) адпалірава́ны, гла́дкі, зь люстра́ным бля́скам, бліску́чы

2) вы́танчаны (густ), элега́нтны

polished manners — вы́танчаныя мане́ры

3) беззага́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вкус

1. в разн. знач. смак, род. сма́ку м.;

го́рький, сла́дкий вкус го́ркі, сало́дкі смак;

есть со вку́сом е́сці са сма́кам;

на вкус на смак;

прийти́сь по вку́су прыйсці́ся да сма́ку;

приба́вить со́ли по вку́су даба́віць со́лі на смак;

не по вку́су не да сма́ку;

2. перен. густ, род. гу́сту м.;

челове́к со вку́сом чалаве́к з гу́стам;

одева́ться со вку́сом апрана́цца з гу́стам;

худо́жественный вкус маста́цкі густ;

◊

войти́ во вкус адчу́ць (пачу́ць) смак;

не в его́ вку́се не на яго́ густ, не пад густ яму́;

(прийти́сь) по вку́су (прыйсці́ся) да гу́сту, упадаба́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

train​2 [treɪn] v.

1. (at/in) вучы́ць; вучы́цца

2. навуча́ць; навуча́цца;

train smb.’s taste выхо́ўваць чый-н. густ

3. (for) рыхтава́ць; рыхтава́цца

4. трэнірава́ць; трэнірава́цца; дрэсірава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

извращённый

1. (испорченный) сапсава́ны; (развращённый) разбэ́шчаны; (ненормальный) ненарма́льны;

2. (перевранный) перакру́чаны, мног. паперакру́чваны; (искажённый) скажо́ны;

извращённый вкус скажо́ны (сапсава́ны) смак (густ).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gusto

[ˈgʌstoʊ]

n., pl. -tos

1) гара́чае захапле́ньне, ахво́та (пра́цы)

2) лю́басьць f.; ціка́васьць, схі́льнасьць f.; густ -у m.

3) маста́цкі стыль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грунто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Трывалы, глыбокі. Грунтоўныя веды. // Які характарызуецца сур’ёзнасцю, глыбінёй, падрабязнасцю; абгрунтаваны чым‑н. Лабановіч здзівіўся, калі на цэлы рад яго запытанняў вучань даваў дакладныя і грунтоўныя адказы. Колас. Высокі мастацкі густ, добрае веданне рускай, беларускай і ўкраінскай літаратур, а таксама літаратур другіх народаў дазволілі Максіму Багдановічу пісаць тэарэтычна грунтоўныя і цікавыя.. артыкулы. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

◊

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́жа,

1. гл. магчы.

2. У пытальных сказах надае пытанню адценне просьбы, змякчае яго катэгарычнасць. — Шпалеркі свежыя паклалі. — Кучук павёў рукою. — Можа толькі пад густ не ўладзілі? Лобан.

3. у знач. пабочн. Можа быць, магчыма. — Ты б, можа, з’еў чаго, сынок? — запытала Цімошку матка. Колас. — У цябе, можа, шнур які знойдзецца? — запытаўся.. [Канькоў], не паварочваючыся да Даміры. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)