шумлі́вы​II schäumend (віно); Schaum-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГЛІНТВЕ́ЙН

(ад ням. glühender Wein гарачае віно),

гарачы напітак з вінаграднага віна з цукрам і вострымі прыправамі.

т. 5, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

fortify [ˈfɔ:tɪfaɪ] v. умацо́ўваць; рабі́ць больш мо́цным;

fortified wine мацава́нае віно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́слінг, ‑у, м.

1. Сорт белага вінаграду.

2. Белае сухое віно, атрыманае з гэтага вінаграду.

[Ням. Riesling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыхі́р, ‑у, м.

Каўказскае чырвонае віно хатняга вырабу, якое яшчэ не перабрадзіла. Выпіць шклянку чыхіру.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вінадар (паэт.) ’той, хто дорыць віно’ (КТС, Р. Барадулін). Новаўтворанае складанае слова. Да віно і дарыць (гл.). Параўн. ст.-рус. винодати ’дарэнне віна’ (XII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Муст ’свежы сок з вінаграду ці іншых фруктаў’, ’маладое салодкае віно’ (ТСБМ). Праз рус. мову з н.-ням. most, must, якія з лац. mustum ’маладое віно’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Burgundy

[ˈbɜ:rgəndi]

adj.

чырво́нае бургу́ндзкае віно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шампа́нскае, ‑ага, н.

Высакасортнае пеністае вінаграднае віно, якое насычана вуглякіслым газам. У бакалах запенілася шампанскае. Шыцік.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)