kick over the traces

выхо́дзіць з падпара́дкаваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

take to the streets

выхо́дзіць на дэманстра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Выбыва́ць ’выходзіць, выязджаць, знікаць’ (БРС). Да быць ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’ (аднак словаўтварэнне сведчыць хутчэй пра запазычанасць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́лезці (БРС, Гарэц., Яруш., Касп.), вы́лізьць (Бяльк.), вылаза́ты ’выходзіць (аб коласе)’ (Выг. дыс., стол., нараўл.). Гл. лезці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niecierpliwić się

незак. выходзіць з цярпення; раздражняцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykradać się

незак. выкрадацца; выкрадвацца; выходзіць незаўважна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нарадалю́бства, ‑а, н.

Любоў да народа. Нарадалюбства Чачота не выходзіць за рамкі лагодных сімпатый да народа. Барысенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабко́р, ‑а, м.

Рабочы карэспандэнт. [Газета] ужо некалькі гадоў выходзіць штодзённа, аб’ядноўвае вакол сябе вялікую колькасць рабкораў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wycofywać się

незак.

1. адступаць, адыходзіць;

2. выходзіць; сыходзіць; адмаўляцца;

wycofywać się ze spółki — выходзіць з суполкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heráustreten

* vi (s) выступа́ць, выхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)