стро́іць¹, стро́ю, стро́іш, стро́іць; строй; незак., што.

1. Наладжваць, рыхтаваць да чаго-н. (разм.).

С. касу.

С. цымбалы.

2. У думках планаваць, намячаць (планы і пад.).

С. праекты.

3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўтварае спалучэнне са значэннем дзеяння ў залежнасці ад сэнсу назоўніка (разм.).

С. грымасы.

◊

Строіць вочкі — какетліва паглядаць на каго-н.

Строіць дурня з каго — выстаўляць каго-н. дурнем.

|| зак. састро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stultify [ˈstʌltɪfaɪ] v. fml выстаўля́ць (каго-н., што-н.) у сме́шным вы́глядзе; рабі́ць бескары́сным, бессэнсо́ўным;

stultify еfforts to do smth. зве́сці да нуля́ намага́нні зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

красава́цца

1. (выстаўляць сябе напаказ) sich zur Schau stéllen;

2. (жыць шчасліва) blühen vi, gedéihen* vi (s), glücklich leben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wynurzać

незак.

1. высоўваць; выстаўляць;

2. здабываць (з глыбіні);

3. раскрываць; выяўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выстаўля́цца несов.

1. разг., в разн. знач. выставля́ться; (показываться — ещё) высо́вываться; см. вы́ставіцца;

2. перен. рисова́ться;

3. страд. выставля́ться; выдвига́ться; высо́вываться; представля́ться; см. выстаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hináusbegleiten

vt

1) право́дзіць да дзвярэ́й

2) выстаўля́ць за дзве́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

франці́ць разм.

1. sich pútzen; Staat máchen;

2. (чым-н. – выстаўляць напаказ) práhlen vi, prótzen vi (mit D); zur Schau stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brandish

[ˈbrændɪʃ]

1.

v.t.

1) маха́ць, разма́хваць; зама́хвацца

2) выстаўля́ць напака́з

2.

n.

пагража́льнае маха́ньне (мячо́м, кі́ем)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ridicule

[ˈrɪdɪkju:l]

1.

v.t.

высьме́йваць, выстаўля́ць на сьмех, абсьме́йваць; насьміха́цца з каго́

2.

n.

насьме́шка f.; высьме́йваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moot

[mu:t]

1.

adj.

спрэ́чны, сумне́ўны

2.

v.t.

падава́ць тэ́му для дыску́сіі, выстаўля́ць на дыску́сію

3.

v.i.

спрача́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)