выраўно́ўвацца несов.

1. выра́вниваться;

2. (становиться прямым) выпрямля́ться, распрямля́ться, спрямля́ться;

3. расправля́ться, выправля́ться;

4. перен. выра́вниваться; см. вы́раўнавацца 4;

5. страд. выра́вниваться; выпрямля́ться, распрямля́ться, спрямля́ться; расправля́ться, выправля́ться; см. выраўно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gładzić

незак.

1. выраўноўваць; паліраваць;

2. гладзіць, лашчыць;

gładzić kogo po głowie — лашчыць каго па галаве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раска́тывать несов.

1. (разворачивать) раско́чваць;

раска́тывать шту́ку полотна́ раско́чваць тру́бку палатна́;

2. (катком) раска́чваць;

раска́тывать те́сто раска́чваць це́ста;

3. (много ездить) разг. раз’язджа́ць;

4. (выравнивать) ука́чваць, выраўно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плянтава́ць ’разраўноўваць няроўнасці на сенажаці ці пашы’, ’вытоптваць, збіваць пасевы’ (дзярж., Нар. сл.), ’раўняць, расчышчаць’ (Сцяшк. Сл.), ’выкарчоўваць’ (даўг., Сл. ПЗБ), плян‑ тоўка ’поле на месцы расчышчала^ лесу’ (гродз., Мат. АС; Сцяшк. Сл.; Сцяшк. МГ), ’балотны луг’ (Касп.). З польск. plantować ’выраўноўваць паверхню грунту’, паводле Банькоўскага (2, 598), “штучны чыгуначны тэрмін”, магчыма, ад назвы planty ў Кракаве, пасаджанага на месцы зруйнаваць^ умацаванняў парку, ад лац. plantu ’расліна’, параўн. польск. plantować ’разводзіць экзатычныя расліны’, plantówka ’балотны луг, сена з якога можна збіраць толькі зімой’; Варш. сл. значэнне ’садзіць расліны’ выводзіць з франц. planier, якое з лац. plantare ’саджаць, высаджваць, засаджваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

align, aline

[əˈlaɪn]

1.

v.t.

1) ста́віць у лі́нію

2) выраўно́ўваць, падраўно́ўваць

to align the wheels of a car — падраўно́ўваць ко́лы на аўтамабі́лі

2.

v.i.

1) раўня́цца; утвара́ць лі́нію

2) прылуча́цца, далуча́цца

3) злуча́цца ў адно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smooth

[smu:ð]

1.

adj.

1) гла́дкі, ро́ўны

2) пла́ўны, спако́йны

3) мя́ккі

smooth wine — мя́ккае віно́

2.

v.t.

1) выраўно́ўваць, выгла́джваць (паве́рхню); выпрасо́ўваць

2) зьмякча́ць

3.

n.

1) выгла́джваньне

2) гла́дкае ме́сца

•

- smooth away

- smooth over

- smooth down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dorównywać

dorówn|ywać

незак.

1. komu/czemu раўнавацца з кім, да каго;

~ujesz jej urodę — ты роўная з ёй па прыгажосці;

2. выраўноўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trímmen

1.

vt

1) размяшча́ць груз (на судне)

2) ав. выраўно́ўваць; збалансава́ць

3) радыё настро́йваць

4) стры́гчы (сабаку)

2.

(sich) займа́цца лячэ́бна-аздараўле́нчай гімна́стыкай

(на снарадах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

offset

1. [,ɔfˈset]

v.

1) выраўно́ўваць; зраўнава́жваць; наганя́ць; кампэнсава́ць

2) пуска́ць ато́жылак

3) друкава́ць афсэ́тным спо́сабам

2. [ˈɔfset]

n.

1) выраўна́ньне, зраўнава́жаньне n., кампэнса́цыя f.

2) Bot. па́растак, ато́жылак -ка m.

3) афсэ́т -у m.

4) рапто́ўны згін або́ вы́гін у трубе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́вить​II несов.

1. (исправлять ошибки) пра́віць, папраўля́ць, выпраўля́ць;

2. (вправлять вывихнутое) прост. упраўля́ць;

3. (выпрямлять) спец. выпро́стваць, выраўно́ўваць;

4. (бритву) напраўля́ць, наво́дзіць; (точить) вастры́ць;

5. (совершать, отправлять) уст. пра́віць; (тризну и т. п.) спраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)