праштудзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Старанна вывучыць, даследаваць. Сказаць праўду, разважаў Турсевіч, усё, што паложана праграмаю, ён даўно праштудзіраваў, бо не сягоння ж прыйшла яму думка паступаць у інстытут. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
probably [ˈprɒbəbli] adv. напэ́ўна, му́сіць, віда́ць;
Probably, the best way to learn Spanish is by actually going to live in Spain. Магчыма, самы лепшы спосаб вывучыць іспанскую мову – гэта пажыць у Іспаніі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вывуча́ць несов.
1. (усваивать) выу́чивать; учи́ть; изуча́ть; разу́чивать;
2. (исследовать) изуча́ть;
1, 2 см. вы́вучыць 2, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дахо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які дае значны даход; прыбытковы. Даходнае прадпрыемства. Ільнаводства — даходная галіна сельскай гаспадаркі. □ А дзядзька і гаворыць: «Надумаў я цябе, Ляксей, на [цырульніка] вывучыць. Даходнае месца. Кліентуру сваю будзеш мець». Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак.
1. каго (што). Наглядаючы, сочачы, выявіць, высветліць.
П. за парушальнікам граніцы.
2. што. Вывучыць ва ўсёй паслядоўнасці (кніжн.).
П. развіццё якой-н. з’явы.
3. за чым. Праверыць, сочачы за ходам справы (разм.).
П. за выкананнем задання.
|| незак. прасо́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прасо́чванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., што.
1. Старанна апрацоўваючы, зрабіць прыгодным для чаго-н.
Р. поле.
2. Усебакова даследаваць, вывучыць.
Р. праблемнае пытанне.
3. Вычарпаць дзе-н. усю магчымую здабычу карысных выкапняў.
Залаты прыіск ужо распрацаваны.
|| незак. распрацо́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.
|| наз. распрацо́ўванне, -я і распрацо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.
1. Правесці які-н. час, працуючы дзе-н.
П. пяць гадоў.
2. што. Вывучыць, азнаёміцца з чым-н., падвергнуць разгляду (разм.).
П. класічныя творы.
|| незак. прапрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапрацо́ўванне, -я, н. (да 2 знач.) і прапрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
wykształcić
зак.
1. навучыць, вывучыць;
2. выхаваць; развіць;
3. сфарміраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zgruntować
зак.
1. змераць глыбіню;
2. перан. унікнуць, глыбока вывучыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зубо́к, ‑бка, м.
1. мн. зубкі, ‑бак. Памянш. да зуб (у 1 знач.).
2. мн. зубкі, ‑оў. Долька ў галоўцы часнаку. Зубок часнаку.
•••
На зубок — дакладна, дасканала (вывучыць, ведаць і пад.). Савецкую і партыйную работу ў мірных умовах Галай ведаў на зубок. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)