Павучо́к ’табурэтка з круглай дзіркай, каб прывучыць дзіця стаяць на нагах’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Павучо́к ’табурэтка з круглай дзіркай, каб прывучыць дзіця стаяць на нагах’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дрэсірава́ць
(
1) 
2) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Пашкеліць ’сварыцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
недавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑
Правучыць менш, чым трэба. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́граўка, ‑і, 
Рэпетыцыя музычнага калектыву, аркестра. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nauczać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaprawiać
1. запраўляць, прыпраўляць;
2. прывучаць; 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
úmlernen
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
unterwéisen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́вучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; 
1. 
2. што. Вучачы, засвоіць; развучыць.
3. што. Навукова даследаваць, пазнаць.
4. што. Уважліва назіраючы, азнаёміцца, зразумець.
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)