вы́вешаны áusgehängt (аб’ява); áufgehängt (бялізна); ábgewogen (правераная вага)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спо́дняе у знач наз н (бялізна) Únterwäsche f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спо́дні, -яя, -яе.

1. гл. спод.

2. Які размешчаны ўнізе, знаходзіцца з нізу чаго-н., са споду (у 3 знач.).

С. камень у жорнах.

3. Пра бялізну: які надзяваецца пад іншае адзенне або непасрэдна на цела; ніжні.

Сподняя бялізна.

Спаць у споднім (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сушы́цца, сушу́ся, су́шышся, су́шыцца; незак.

1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

С. каля грубкі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца, засушвацца.

На балконе сушыцца бялізна.

У печы сушацца грыбы.

|| зак. вы́сушыцца, -сушуся, -сушышся, -сушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́варка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выварыць (у 1 знач.).

2. Разм. Пасудзіна, у якой выварваецца бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занасі́цца, ‑носіцца; зак.

Забрудзіцца, абшарпацца ад доўгага нашэння. Занасілася Яськава бялізна, падралася. Лось. У многіх хлапцоў занасіліся кашулі, паадрываліся гузікі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́нсукавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нансуку. Нансукавая тканіна. // Прызначаны для вырабу нансуку. Нансукавы цэх. // Зроблены з нансуку. Нансукавая бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

underwear

[ˈʌndərwer]

n.

наце́ліва n., бялізна f., спо́дняе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адпрасава́цца ​1, ‑суецца; зак.

Зрабіцца гладкім пад дзеяннем праса. Бялізна добра адпрасавалася.

адпрасава́цца ​2, ‑суецца; зак.

Спец. Сціснуцца пад дзеяннем прэса, стаць спрасаваным ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

някра́нуты, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не краналі. Нібы памытая бялізна, Сняжок някрануты рыпіць. Макаль. Дом быў зусім някрануты [снарадамі], толькі без шыб у вокнах. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)