каміта́т, ‑а, М ‑таце, м.

Найбольш буйная адзінка адміністрацыйна-тэрытарыяльнага дзялення ў Венгрыі.

[Ад лац. comitatus — вобласць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласо́сь, ‑я, м.

Буйная марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых з мясам чырванаватага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягня́тнік, ‑а, м.

Буйная горная драпежная птушка сямейства ястрабаў, якая харчуецца пераважна падлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павія́н, ‑а, м.

Буйная малпа з падоўжанай мордай, якая жыве ў Афрыцы і Аравіі.

[Ням. Pavian.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялу́га, ‑і, ДМ ‑лузе, ж.

Каштоўная прамысловая рыба, самая буйная з сямейства асятровых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чумі́за, ‑ы, ж.

Буйная злакавая расліна, з зерня якой вырабляюцца каштоўныя мука і крупы.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драфа́, -ы́, мн. дро́фы і (з ліч. 2, 3, 4) драфы́, дроф, ж.

Буйная стэпавая птушка атрада жураўлепадобных з доўгай шыяй і моцнымі нагамі.

Сямейства дроф.

|| прым. драфі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gróßvieh

n -(e)s буйна́я рага́тая жывёла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вярблю́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйная аднагорбая або двухгорбая жвачная жывёліна пустынь і сухіх стэпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамадры́л, ‑а, м.

Буйная малпа з роду павіянаў, якая водзіцца ў Афрыцы і на Аравійскім паўвостраве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)