працэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сотая доля ліку, які прымаецца за цэлае (абазначаецца знакам %).

2. Колькасць, якая вымяраецца ў сотых долях чаго-н., прынятага за адзінку.

Выканаць план на 105 працэнтаў.

3. Даход, які атрымліваецца на кожныя 100 грашовых адзінак, што знаходзяцца ў банку, ашчадкасе.

Выплачваюцца працэнты.

4. Узнагарода, якая вылічваецца ў залежнасці ад даходу.

Працаваць на працэнтах.

◊

На (усе) сто працэнтаў (разм., адабр.) — поўнасцю.

|| прым. працэ́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закупо́рыць сов., в разн. знач. заку́порить;

з. сло́ік — заку́порить ба́нку;

тромб ~рыў ве́ну — тромб заку́порил ве́ну;

з. у чатыро́х сце́нах — заку́порить в четырёх стена́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bank, ~u

м. банк;

bank dyskontowy — уліковы банк;

bank emisyjny — эмісійны банк;

bank kredytowy — крэдытны банк;

konto w ~u — рахунак у банку;

bank danych — камп. база даных;

po ~u! — карц. па банку!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́са, -ы, мн. -ы, кас, ж.

1. Аддзяленне ў банку і іншых установах, дзе праводзяцца грашовыя аперацыі; памяшканне, дзе знаходзіцца гэта аддзяленне.

Разлічыцца ў касе.

Білетная к.

Магазінная к.

2. Наяўныя грошы ўстановы, прадпрыемства.

Здаць касу.

3. Апарат, на якім адціскаюцца квіткі з указаннем атрыманай сумы, а таксама кабінка, месца, дзе знаходзіцца гэты апарат і работнік, які яго абслугоўвае.

Выбіць у касе булку хлеба.

4. У друкарскай справе: скрынка з наборам друкарскага шрыфту (уст.).

Наборная к.

|| прым. ка́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэпо́рт

(фр. report)

1) продаж каштоўных папер банку з абавязацельствам выкупіць іх праз пэўны час па больш высокай цане (курсу);

2) бухг. перанясенне сумы з адной старонкі на другую.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

withdrawal

[wɪðˈdrɔəl]

n.

1) адыма́ньне n.

2) забра́ньне (ашча́днасьцяў з ба́нку)

3) адклі́каньне n.

4) адыхо́д, вы́хад -у m.

5) Milit. адступле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

но́стра-ко́нта

(іт. nostro conto = наш рахунак)

рахунак, які банк мае ў іншым банку (партнёры па дагавору) для ўнясення бягучых сум.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

abscond

[əbˈskɑ:nd]

v.i.

уцячы́ ад сьле́дзтва; зьні́кнуць, хава́цца ад зако́ну

The dishonest cashier absconded with the bank’s money — Несумле́нны касі́р зьні́к з грашы́ма з ба́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сейф

(англ. safe = літар. надзейны)

1) незгаральная металічная шафа для захоўвання сакрэтных папер, грошай, дакументаў;

2) памяшканне з такімі шафамі ў банку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Kónto

n -s, -ten, -tos i -ti раху́нак (у банку)

ein ~ eröffnen — адкрыва́ць раху́нак

auf dem ~ — на раху́нку

ein ~ bei der Bank háben — мець раху́нак у ба́нку

láufendes ~ — бягу́чы раху́нак

gespérrtes ~ — блакі́раваны раху́нак

óffenes ~ — адкры́ты раху́нак

◊ j-m etw. aufs ~ schréiben* — ста́віць што-н. каму́-н. у заслу́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)