ледэры́н, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

[Ад ням. Leder — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярпя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Лёгкая баваўняная тканіна рэдкага пляцення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільдэко́с, ‑у, м.

Кручаная баваўняная пража, якая ўжываецца ў трыкатажнай прамысловасці.

[Ад фр. fil d'Écosse — шатландская нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніфа́с, ‑у, м.

Лёгкая баваўняная тканіна з рэльефным тканым малюнкам, даўней паласатая.

[Ням. Kanevas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашмі́р і кашамі́р, ‑у, м.

Тонкая мяккая шарсцяная, напаўшарсцяная або баваўняная тканіна.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадапала́м, ‑у, м.

Белая шчыльная баваўняная тканіна, з якой шыюць пераважна бялізну.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплі́н, ‑у, м.

Шаўковая, паўшаўковая або баваўняная тканіна з дробным папярочным рубчыкам.

[Фр. popeline.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліс, ‑у, м.

Уст. Баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту; баваўняны аксаміт.

[Ад лац. pilus — волас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тафта́, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Частая шаўковая або баваўняная глянцавітая тканіна.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флане́ль, ‑і, ж.

Мяккая баваўняная або шарсцяная тканіна палатнянага перапляцення з двухбаковым начосам.

[Фр. flanelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)