Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
blúffen
[blυf-]і[blf-]
vtашу́кваць, абду́рваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
disappoint
[,dɪsəˈpɔɪnt]
v.
расчаро́ўваць; ашу́кваць(надзе́і)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
махлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.
Разм. Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць. Алена малако на рынку прадавала. Чатыры гладышы было ў яе, Дык з аднаго пакаштаваць яна давала, А з іншых налівала, Калі ў пакупніка ўвагі не стае... Сказаўшы карацей, — Алена махлявала.Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Мэнтаць ’пераварочваць, разглядаць’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Балтызм. Параўн. літ.mentyti ’мяшаць, перамешваць’, якое з польск.męcić ’круціць, выкручваць’, ’ашукваць’. Гл. ментаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ашука́нства, ‑а, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.ашукваць — ашукаць.
2. Падман, шальмоўства, махлярства, жульніцтва. Горш за ўсё.. [Васіль Паўловіч] ненавідзіць людзей, схільных да якіх-небудзь махінацый, ашуканства.Кулакоўскі.[Дзяк:] — Я выракаюся рэлігіі, яшчэ раз пацвярджаючы, што яна з’яўляецца ашуканствам і дурманам для народа.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
double-cross
[,dʌbəlˈkrɔs]
v.
ашу́кваць, абду́рваць, перахітра́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
belügen
vtашу́кваць; мані́ць (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
deceive
[dɪˈsi:v]
v.t.
1) ашу́кваць; падма́нваць
2) махлява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)