эфекты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эфектыўнага. Прадукцыйнасць грамадскай працы — важнейшы паказчык эфектыўнасці вытворчасці. □ Трэба больш думаць, клапаціцца пра эфектыўнасць тэхнікі, адчуваць сваю ўласную адказнасць за гэта. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mantle [ˈmæntl] n.

1. lit. по́крыва;

under a mantle of snow/darkness пад по́крывам сне́гу/це́мры

2. ма́нтыя, манты́лья

take on/wear the mantle of браць на сябе́ адка́знасць і абавя́зкі, не́сці адка́знасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лі́мітэд лімі́тэд

(англ. limited = абмежаваны)

абмежаваная адказнасць кампаніі па абавязацельствах (у межах уласнай маёмасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрэ́лачнік, ‑а, м.

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

•••

Стрэлачнік вінаваты (іран.) — ужываецца ў тых выпадках, калі ўсю адказнасць за няўдачу, катастрофу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́зчык, ‑а, м.

1. Асоба, якой прад’яўлены судовы іск. Справа ў судзе разглядаецца пры ўдзеле істца і адказчыка.

2. Разм. Той, хто нясе адказнасць, адказвае за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verntwortungsbewusst

a свядо́мы, які́ ўсведамэ́це сваю́ адка́знасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

liability [ˌlaɪəˈbɪləti] n.

1. (for) адка́знасць; абавя́зак;

absolute/limited liability неабмежава́ная/абмежава́ная адка́знасць

2. pl. liabilities econ. даўгі́, грашо́выя абавяза́цельствы

3. infml перашко́да; абу́за, даку́ка, назо́ла

4. (to) схі́льнасць;

liability to infectious diseases схі́льнасць да інфекцы́йных захво́рванняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саліда́рнасць, ‑і, ж.

1. Актыўнае спачуванне чыім‑н. дзеянням; адзінства думак, інтарэсаў, поглядаў. Таварыская салідарнасць. □ Міжнародная салідарнасць рабочага класа з’яўляецца абавязковай умовай яго перамогі. «Звязда».

2. У юрыспрудэнцыі — сумесная адказнасць.

[Ад фр. solidarite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verntwortung

f - адка́знасць

die ~ übernhmen* [auf sich (A) nhmen*] — браць адка́знасць на сябе́

die ~ blehnen — не браць на сябе́ адка́знасць, зняць з сябе́ адка́знасць

die ~ von sich (D) auf j-n bwälzen [bschütteln] — звалі́ць адка́знасць з сябе́ на каго́-н.

j-n zur ~ zehen* — прыцягну́ць каго́-н. да адка́знасці

die ~ lstet (schwer) auf ihm — адка́знасць ляжы́ць цяжа́рам на ім

die Hrsteller hben in igener ~ zu prüfen — кантро́ль право́дзіцца вытво́рцамі пад іх асабі́стую адка́знасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падабаро́нны, ‑ага, м.

Асоба, якая нясе адказнасць па суду і знаходзіцца пад абаронай адваката. Адвакат патрабаваў апраўдання свайго падабароннага. □ Чэрнік махнуў рукой сваім падабаронным і знік за дзвярыма судовай залы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)