заця́та прысл., заця́ты

1. (упарты, настойлівы) hártnäckig, behárrlich;

2. (скрытны) verschlóssen, zurückhaltend;

3. (адданы, верны) ergében, treu, zíelstrebig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

devotee

[,devəˈti:]

n.

1) энтузія́ст свае́ спра́вы; прыхі́льнік -а m., адда́ны пасьлядо́ўнік

2) сьвято́ша -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bound up in, bound up with

а) це́сна зьвя́заны з чым

б) ве́льмі адда́ны каму́-чаму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

faithful [ˈfeɪθfəl] adj.

1. (to) ве́рны; адда́ны;

a faithful friend/husband ве́рны ся́бра/муж

2. дакла́дны; праўдзі́вы;

a faithful translation дакла́дны перакла́д;

a faithful account праўдзі́вае паведамле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

беззапаве́тна прысл., беззапаве́тны sélbstlos; híngebungsvoll; grénzenlos (бязмежны);

беззапаве́тна адда́ны réstlos ergében;

беззапаве́тная адда́насць rückhaltlose Híngabe (чаму-н. für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паладзі́н

(іт. paladino, ад лац. palatinus = прыдворны саветнік)

1) рыцар са світы караля або феадальнага ўладара ў сярэдневяковай Еўропе;

2) перан. чалавек, адданы якой-н. ідэі, справе, асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scholarly

[ˈskɑ:lərli]

adj.

1) вучо́ны

scholarly habits — звы́чкі вучо́нага

2) зь вялі́кімі ве́дамі, высо́каадукава́ны

3) стара́нны; адда́ны наву́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dedicated

[ˈdedɪkeɪtɪd]

adj.

1) адда́ны

2) які́ прысьвяціў сябе́

to be dedicated to the cause — прысьвяці́ць сябе́ спра́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vehement

[ˈvi:əmənt]

adj.

1) мо́цны, гара́чы, па́лкі

2) адда́ны, напо́рны

3) нястры́мны (плач)

4) шалёны; гвалто́ўны (ве́цер, дождж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

faithful

[ˈfeɪӨfəl]

1.

adj.

1) ве́рны, адда́ны

2) праўдзі́вы; дакла́дны, акура́тны

2.

n.

ве́рны -ага m., ве́рная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)