прэферэ́нцыя

(фр. préférence = перавага, ад лац. praferre = аддаваць перавагу)

перавага, прывілея, ільгота, якая даецца каму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

inhume

[ɪnˈhju:m]

v.t.

хава́ць, аддава́ць зямлі́ (паме́рлага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

give back

аддава́ць (узя́тае) варо́чаць, вярта́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напрака́т прысл. léihweise, míetweise;

узя́ць напрака́т áusleihen* vt; míeten vt;

аддава́ць напрака́т vermíeten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bestow

[bɪˈstoʊ]

v.t.

1) дарава́ць; аддава́ць

to bestow honors — аддава́ць паша́ну, ушано́ўваць

2) надава́ць

to bestow attention — надава́ць ува́гу чаму́

to bestow time — прысьвяча́ць час на што

3) аддава́ць за́муж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

decree​2 [dɪˈkri:] v.

1. дэкрэтава́ць; аддава́ць зага́д

2. : Fate decreed otherwise. Лёс вырашыў інакш.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нядба́йства, ‑а, н.

Абыякавыя, нядобрасумленныя адносіны да сваіх абавязкаў, спраў. [Ваўчок:] — За нядбайства, за злоўжыванне маім давер’ем буду аддаваць пад суд і не пагляджу ні на якія прычыны. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́ніць ’прадаваць танней за належнае’ (Байк. і Некр.), тані́ць ’паніжаць цану’ (Сцяшк.), ’збіваць кошт, цаніць затанна’ (Нас.), та́ніцца ’танна аддаваць пры пакупцы’ (Нас.). Гл. танны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́дчарыца, ‑ы, ж.

Няродная дачка мужа ці жонкі (родная аднаго з двух). У першы ж дзень, выпраўляючы падчарыцу на працу, мачаха ёй сказала: — Усе грошы будзеш аддаваць мне. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уна́ймы прысл.:

узя́ць уна́ймы míeten vt;

аддава́ць уна́ймы vermíeten vt;

здава́цца ўна́ймы zu vermíeten sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)