Verbum

падло́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (уст.).

1. Старшы аб’ездчык, ляснічы.

2. Старшы егер.

гла́сны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: член гарадской думы, гарадскі дэпутат.

ру́скі¹, -ага, м.

Нацыянальны танец рускіх, а таксама музыка да гэтага танца.

Танцаваць рускага.

рабо́чы¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Наёмны работнік, які займаецца вытворчай працай.

Высокакваліфікаваны р.

развадзя́шчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Ваеннаслужачы, які расстаўляе вартавых на пасты.

Назначыць развадзяшчага.

но́венькі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім новы (у 1 знач.).

Н. трактар.

2. у знач. наз. но́венькае, -ага, н. Навіна.

Што новенькага ў сям’і?

3. у знач. наз. но́венькі, -ага, м.; но́венькая, -ай, ж., мн. -ія, -іх. Навічок.

насяко́мае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Маленькая беспазваночная членістаногая жывёліна (муха, пчала, мурашка і пад.).

парнакапы́тныя, -ых, адз. -ае, -ага, н.

Атрад млекакормячых з двума аднолькава развітымі пальцамі (раздвоенымі капытамі).

дапы́тваны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (спец.).

Той, у каго робяць допыт.

Д. аказаўся невінаваты.

даражэ́нькі, -ага, мн. -ія, -іх, м.

Форма ветлівага звароту да каго-н.

Пачытай, д., яшчэ.