Verbum

нява́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікага значэння; малазначны.

Няважная справа.

2. Не зусім добры; дрэнны.

Н. тавар.

Н. настрой.

|| наз. нява́жнасць, -і, ж.

нязна́чны, -ая, -ае.

1. Невялікі па колькасці, велічыні, сіле.

Нязначная сума грошай.

2. Які не мае істотнага значэння, малаважны.

Нязначныя змены.

|| наз. нязна́чнасць, -і, ж.

няспы́нны, -ая, -ае.

1. Такі, што адбываецца бесперастанку, не спыняецца.

Няспыннае цячэнне ракі.

2. Які рухаецца суцэльнай паласой.

Няспыннае людское мора.

|| наз. няспы́ннасць, -і, ж.

няўзбро́ены, -ая, -ае.

Які не мае пры сабе зброі.

◊

Няўзброеным вокам (відаць) —

1) без дапамогі аптычных прыбораў;

2) лёгка і адразу (пра відавочнае, зусім зразумелае).

няўро́блены, -ая, -ае.

Які ніколі або даўно не ўрабляўся (пра зямлю, глебу і пад.).

Яго больш за ўсё хвалявала няўробленая зямля.

|| наз. няўро́бленасць, -і, ж.

пазвано́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У чалавека і пазваночных жывёл: асноўная частка восевага шкілета, які складаецца са злучаных паміж сабой пазванкоў; з’яўляецца органам апоры.

матары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае маторы.

|| ж. матары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. матары́сцкі, -ая, -ае.

метрано́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор з маятнікам, які адзначае кароткія прамежкі часу, звычайна выкарыстоўваецца для вызначэння тэмпу ў музыцы.

|| прым. метрано́мны, -ая, -ае.

моль², -я, м. (спец.).

Сплаў лесу асобнымі бярвёнамі, не звязанымі ў плыт, а таксама лес, які сплаўляецца такім спосабам.

|| прым. мо́левы, -ая, -ае.

М. сплаў.

нарве́жцы, -аў, адз. -жац, -жца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Нарвегіі.

|| ж. нарве́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак.

|| прым. нарве́жскі, -ая, -ае.