лабіяліза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вымаўленне некаторых гукаў мовы з акругленнем выцягнутых губ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукар, які ўтрымліваецца ў малацэ млекакормячых; малочны цукар.

[Ад лац. lac, lactis — малако.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння якасці малака па яго шчыльнасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. metréo — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ларынгаскапіі, ларынгаскопа. Ларынгаскапічныя даследаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.

[Ад грэч. larynx — гартань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знешне не праяўляецца, скрыты. Латэнтны перыяд хваробы.

[Ад лац. latens, latentis — скрыты, нябачны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левулёза, ‑ы, ж.

Спец. Цукар, які змяшчаецца ў мёдзе, салодкіх пладах; фруктоза.

[Ад лац. laevus — левы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледаспу́ск, ‑а, м.

Спец. Збудаванне ў гідравузлах для выдалення лёду перад плацінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкадэ́рма, ‑ы, ж.

Спец. Парушэнне пігментацыі скуры (памяншэнне або поўнае знікненне пігменту).

[Ад грэч. leukós — белы і dérma — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейко́ма, ‑ы, ж.

Спец. Тое, што і бяльмо. Лейкома на левым воку.

[Грэч. leukos — белы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)