абка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Тое, што і абкатка. Абкат аўтамашыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасе́ненне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абнасеніцца — абнасеньвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абціркі (у 2 знач.). Абцірачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізакліна́ль, ‑і, ж.

Спец. Складка горных парод, якая характарызуецца паралельным размяшчэннем пластоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтрузі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да інтрузіі; глыбінны. Інтрузіўныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́трый, ‑ю, м.

Спец. Хімічны элемент, які належыць да групы рэдказямельных элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабата́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спец. Быць кабатажнікам; плаваць на кабатажным судне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капата́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да капатажу. Капатажнае кола самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыяге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з атрыманнем вельмі нізкіх тэмператур. Крыягенная тэхніка.

[Ад грэч. krýos — холад, мароз і genes — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)