самава́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да самавара. Самаварны кран. □ Ганна мігнула ў дзверы, падаўшы пра сябе знаць стукам самаварнай трубы ў калідоры. Гартны. // Які служыць для вырабу самавараў. Самаварны промысел. // Прызначаны для самавара. Самаварны столік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сеткі (у 1–5, 8, 9 і 11 знач.); прызначаны для сеткі. Сетачны матэрыял. Сетачныя слупы. // Які служыць для вырабу сетак (у 1–4 і 11 знач.). Сетачны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снара́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да снарада. Снарадная гільза. □ [Тарас] перабег па хісткіх мастках цераз снарадную варонку, залітую веснавою вадой. Савіцкі. // Які служыць для захоўвання снарадаў. Снарадная скрынка. Снарадны склад. // Прызначаны для вырабу снарадаў. Снарадная сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасо́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фасоўкі. Фасовачны цэх. // Прызначаны для фасоўкі, які служыць для фасоўкі. Фасовачная машына.
2. у знач. наз. фасо́вачная, ‑ай, ж. Цэх, аддзел і пад., дзе фасуюць. Фасовачная пры аптэцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыркуля́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Машына для распілоўкі дрэва, рэжучай часткай якой з’яўляецца дыскавая піла. У Качанах невялікі шпаларэзны завод, і вясной я прыязджаў сюды разжыцца круглай пілой для нашай цыркуляркі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыставы́, ‑ая, ‑ое.
1. Перароблены, перапісаны начыста; выпраўлены. У чыставым рукапісе камедыі [«Паўлінка»] драматург імкнецца выразней падкрэсліць, што Адольф — бессаромны лгун. Ярош. // Прызначаны для запісаў начыста. Чыставы сшытак.
2. Спец. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей. Чыставы разец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выставля́ть несов.
1. выстаўля́ць;
2. (высовывать) высо́ўваць;
3. (показывать) выстаўля́ць; пака́зваць;
4. (прогонять) выганя́ць;
5. (вынимать) выма́ць;
6. (предлагать для решения, обсуждения и пр.) вылуча́ць, выстаўля́ць, высо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́ющий
1. прич. які́ (што) мы́е;
2. прил., в разн. знач. мы́йны;
со́ли облада́ют мо́ющим сво́йством со́лі ма́юць мы́йную ўласці́васць;
мо́ющие сре́дства сро́дкі для мыцця́ (мы́йныя сро́дкі);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
колоту́шка ж.
1. (для выбивания пыли) выбіва́чка, -кі ж.;
2. (сторожевая) ляско́тка, -кі ж.; бразго́тка, -кі ж.;
3. чаще мн. (удар) штурха́н, -на м., кухта́ль, -ля́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
като́к м.
1. (на льду) като́к, род. катка́ м., разг. ко́ўзанка, -кі ж.;
2. техн. като́к, -тка м.;
3. (для белья) кача́лкі, -лак, ед. кача́лка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)