яхтсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца парусным спортам.

|| ж. яхтсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. яхтсме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Няўло́мак ’здаровы чалавек, здаравяк’ (Сл. ЦРБ, Сцяшк. Сл., Юрч. НВС), ’здаровы чалавек, які прыкідваецца слабым’ (Сцяшк.), ’чалавек, які можа што-небудзь зрабіць, але не хоча’ (Нар. сл.), польск. nieułomek ’чалавек без фізічных недахопаў, моцны, вялікі, вялізны’. Магчыма, ад прыметніка няўломкій ’няздольны прывучыцца да працы’, што ў сваю чаргу ад улама́ць ’прывучаць’, параўн.: Скоціна неуломкая, ни якъ уломаць не можно въ сосе (Нас.); другасна збліжаная да уло́мак (уломокъ) ’абломак’ (Нас.), што звязана з уло́маный ’зламаны’, уло́мный ’здольны прывучыцца да працы; які мае фізічны недахоп’; параўн. укр. уломок ’абломак, кавалак; слабы, хваравіты чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лазаві́к1 ’мёд, які збіраюць з борцей вясной (астаткі леташняга)’ (Маш.) — ад лазовы мёд < лаза (відавочна, таму, што вясной пчолы збіраюць пылок з коцікаў на лазе і вярбе). Утворана паводле мадэлі верасавы (БелСЭ, 7, 168). Не выключана і магчымасць кантамінацыі лазіць і сакавік (красавік).

Лазаві́к2 ’жыхар балотнага краю’ (экспр.) (Шат.), ’лясун’ (Мат. Гом.). Ад лававы (жыхар) ’які жыве ў лазе’. Да лаза́ (гл.).

Лазавік3 ’вялікі цёмны лешч, які нерастуе ў сярэдзіне красавіка, калі з’яўляюцца першыя лісткі на лазе’ — басейн Нёмана (Жукаў, Рыбы, 1958, 115). Да лаза́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

opposite

[ˈɑ:pəzɪt]

1.

adj.

1) супрацьле́жны, супрацьле́глы; які́ стаіць насу́праць

the house opposite to ours — дом, які́ стаі́ць насу́праць на́шага

2) адваро́тны

Sour is opposite to sweet — Кі́слы смак адваро́тны сало́дкаму

2.

n.

супрацьле́гласьць, супрацьле́жнасьць, адваро́тнасьць f.

3.

prep.

насу́праць каго́-чаго́

opposite the church — насу́праць царквы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nieudany

nieudan|y

1. які не ўдаўся, няўдалы;

~e przedstawienie — няўдалая пастаноўка;

2. няўмелы; няўдалы; кепскі;

~y wiersz — няўдалы верш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

staromiejski

staromiejsk|i

які адносіцца да старога горада;

~i rynek — рынак старога горада;

dzielnica ~a Warszawy — раён старога горада Варшавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

migawkowy

migawkow|y

1. маментальны;

zdjęcie ~e — маментальны фотаздымак; экспрэс-фота (фотаздымак);

2. перан. кароткі; імгненны;

3. мігатлівы; які мігаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyszynk, ~u

м. продаж на разліў (спіртных напіткаў);

restauracja z ~iem — рэстаран, які мае права прадаваць спіртныя напоі на разліў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zachęcający

zachęcając|y

заахвочвальны; які падбадзёрвае; шматабяцальны; прывабны;

~e okrzyki — заахвочвальныя воклічы;

~y uśmiech — шматабяцальная ўсмешка;

~е perspektywy — прывабныя перспектывы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

амша́рынне Вялікі ўчастак, які парос мохам; забалочанае месца, махавое балота (Нас., Слаўг., Гом. Грыг. 1851, Слаўг.). Тое ж амша́рышча (Нас., Слаўг.), імша́рышча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)