Verbum

медалье́рны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да працы медальера.

Медальернае мастацтва.

медальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ювелірны выраб авальнай ці круглай формы ў выглядзе футлярчыка, унутр якога можна ўстаўляць фотаздымак або які-н. талісман.

|| прым. медальённы, -ая, -ае.

медано́с, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Меданосная расліна.

2. -у. Збор пчоламі нектару з кветак, а таксама час такога збору.

медано́сны, -ая, -ае.

1. Багаты нектарам.

Меданосныя кветкі.

2. Які ператварае нектар у мёд.

Меданосныя пчолы.

|| наз. медано́снасць, -і, ж.

медзведзяня́ і медзведзянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня мядзведзя.

медзеплаві́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выплаўкі медзі.

М. завод.

медзь, -і, ж.

1. Хімічны элемент, метал чырванавата-жоўтага колеру, вязкі і коўкі.

Плаўленая м.

2. зб. Вырабы з такога металу.

3. зб. Грошы з такога металу (разм.).

Рэшту атрымаў меддзю.

|| прым. ме́дны, -ая, -ае і медзяны́, -а́я, -о́е (разм.).

медзякі́, -о́ў, адз. мядзя́к, медзяка́, м.

Медныя манеты, грошы.

Атрымаў цэлую жменю медзякоў.

медзяні́сты, -ая, -ае.

1. У склад якога ўваходзіць медзь.

Медзяністая сажа.

2. Падобны колерам на медзь.

М. колер.

медзяні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Сысучае насякомае атрада раўнакрылых хобатных, шкоднік яблыневых і грушавых дрэў.