Лі́трына ’аглабіна ў драбіне воза’ (малар., Нар. словатв.). Праз польск. letra, letry ’розныя часткі воза’ з ням. Leiter, с.-в.-ням. leitere, lātere, ст.-в.-ням. leitara ’драбіна’ (Слаўскі, 4, 181–182).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Натрудзі́ць ’стаміць, давесці да хваравітасці’ (Сл. ПЗБ), ’патрывожыць, натаміць і без таго стомленыя ці хворыя часткі цела; прычыніць боль, муку таму, хто нямоглы, хваравіты’ (Нас., Гарэц.), ’навярэдзіць’ (Некр., ТС). Гл. труд, трудзі́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Табо́рак, табо́рка ’маленькая табурэтка’ (Сцяшк.). Гіпакарыстычная трансфармацыя табурэ́тка (гл.): усячэнне часткі асновы, асэнсаванай як суфікс, з адначасовым перасоўваннем націску на “ўзноўлены” такім чынам корань і пашырэннем (у → о) націскнога галоснага. Гл. табурэт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

банда́ж, ‑а, м.

Спец.

1. Спецыяльны пругкі пояс для падтрымання сценак жывата або іншых частак цела ў пэўным становішчы.

2. Металічны вобад, які надзяваецца на часткі машын, на колы паравозаў, каб забяспечыць іх устойлівасць і засцерагчы ад зносу.

[Фр. bandage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жабо́,

1. Уст. Карункавыя або кісейныя брыжы вакол каўняра і на грудзях у мужчынскай сарочцы. // Высокі палатняны каўнер мужчынскай сарочкі, які закрываў ніжнія часткі шчок.

2. Аздоба з карункаў у брыжы або складкі каля каўнерыка жаночай блузкі, плацця.

[Фр. jabot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́рзнуць, ‑не; пр. адмёрз, ‑мерзла; зак.

Загінуць ад марозу; вымерзнуць. Агуркі адмерзлі. // Разм. Страціць гібкасць, адчувальнасць на холадзе; прымерзнуць; моцна азябнуць (пра часткі цела). Пальцы адмерзлі. □ Але здаровая ступня ўжо, мабыць, адмерзла — значыць, .. [Сотнікаў] зусім аставаўся без ног. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паві́нны) у знач. часткі выказніка muss, soll;

я паві́нны прачыта́ць гэ́тую кні́жку ich muss deses Buch lsen;

ты не паві́нны гэ́тага рабі́ць du sollst es nicht tun

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздзялі́ць, раздзяля́ць

1. tilen vt; vertilen vt, zertilen vt, inteilen vt;

раздзялі́ць на ро́ўныя ча́сткі glichmäßig vertilen [in teilen, ufteilen];

2. (зведаць што-н разам з кім-н.) tilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раско́лваць

1. zersplten vt; hcken vt (дровы); kncken vt (арэх);

2. перан. splten vt, inen Bruch herbiführen; entzwien vt (на дзве часткі);

раско́лваць адзі́нства die inheit sprngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fission

[ˈfɪʃən]

n.

1) расшчапле́ньне n., падзе́л, распа́д на ча́сткі

2) Biol. размнажэ́ньне шля́хам дзяле́ньня кле́так

3) Phys., Chem. расшчапле́ньне а́тамнага ядра́ пры я́дзернай рэа́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)