палеміст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ўмее ці любіць палемізаваць.

|| жаночы род: палемістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паліглот назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ведае многа моў.

Ф. Скарына быў паліглотам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыязны прыметнік

Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, добразычлівасцю.

  • Прыязная гутарка.
  • П. чалавек.

|| назоўнік: прыязнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

псіхапат назоўнік | мужчынскі род

Чалавек з хворай псіхікай.

|| жаночы род: псіхапатка.

|| прыметнік: псіхапацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэлігійны прыметнік

  1. гл. рэлігія.

  2. Які верыць у бога, набожны.

    • Р. чалавек.

|| назоўнік: рэлігійнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сабатажнік назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца сабатажам.

|| жаночы род: сабатажніца.

|| прыметнік: сабатажніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

салдафон назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | зневажальнае

Грубы, некультурны чалавек з ваенных.

|| прыметнік: салдафонскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

косны прыметнік

Неўспрымальны да новага, перадавога; адсталы.

  • Косныя погляды.
  • К. чалавек.

|| назоўнік: коснасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крывадушнік назоўнік | мужчынскі род

Крывадушны, няшчыры, ілжывы чалавек.

|| жаночы род: крывадушніца.

|| прыметнік: крывадушніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кінааматар назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які здымае кіно як аматар, непрафесіянал.

|| прыметнік: кінааматарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)