Verbum

зво́нку, прысл.

1. Са знешняга боку.

Пачысціць акно з.

2. Знешне, з выгляду (разм.).

З. спакойны чалавек.

згаво́рлівы, -ая, -ае.

Такі, з якім лёгка згаварыцца (у 2 знач.).

З. чалавек.

|| наз. згаво́рлівасць, -і, ж.

абамле́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў прытомнасць.

А. чалавек.

2. Анямелы, здранцвелы.

А. ад спалоху.

Абамлелыя ногі.

прастаду́шны, -ая, -ае.

Няхітры і добры, наіўна-даверлівы.

П. чалавек.

Прастадушна (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. прастаду́шнасць, -і, ж.

прыто́мнасць, -і, ж.

Стан, у якім чалавек здольны ўсведамляць, успрымаць навакольны свет.

Страціць п.

Прыйсці да прытомнасці.

спаку́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які спакушае каго-н.

|| ж. спаку́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

спрача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які любіць спрачацца.

|| ж. спрача́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

такто́ўны, -ая, -ае.

Які мае такт², ажыццёўлены з тактам².

Т. чалавек.

Т. ўчынак.

|| наз. такто́ўнасць, -і, ж.

тэмпера́ментны, -ая, -ае.

Жывы, энергічны, якому ўласцівы палкі тэмперамент.

Т. чалавек.

Тэмпераментнае выступленне.

|| наз. тэмпера́ментнасць, -і, ж.

учарне́лы, -ая, -ае.

1. Які зблажэў, змарнеў; счарнелы.

У. чалавек.

У. твар.

2. Пачарнелы (разм.).

Учарнелае лісце.