corrupt1 [kəˈrʌpt] adj.

1. амара́льны, зага́нны, дрэ́нны, ке́пскі, благі́; сапсава́ны;

a corrupt political system, full of violence зага́нная паліты́чная сістэ́ма, пабудава́ная на насі́ллі

2. карумпі́раваны, несумле́нны, схі́льны да ха́бару, прада́жны;

a corrupt judge прада́жны суддзя́;

corrupt practices кару́пцыя

3. скажо́ны, перакру́чаны; невераго́дны; няпэ́ўны;

a corrupt form of French скажо́ная фо́рма францу́зскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пан, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. У старой Чэхіі, Польшчы, Літве, дарэвалюцыйнай Беларусі і Украіне: заможны феадал, буйны землеўласнік (памешчык, дваранін і пад.), а таксама зварот да яго.

Жыць як пан або панам (перан.: жыць у багацці і раскошы; разм.).

2. Пра чалавека, які ўхіляецца ад працы сам і мае моду перакладваць работу на іншых (разм.).

Сядзець як пан або панам (перан.: гультаяваць, нічога не рабіць; разм.).

3. Форма ветлівага звароту да мужчын у Польшчы, Чэхіі і інш. краінах (дадаецца да прозвішча, імя, службовага тытула і пад.).

Паважаныя дамы і паны!

|| ж. па́ні, нескл.

|| прым. па́нскі, -ая, -ае.

П. двор.

Панскія замашкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Аза́рд ’запал’ (Бяльк.), азарт ’тс’ (БРС). Першая форма запазычана (XVII ст.) з польскай мовы (azard, hazard), у якую яно трапіла з французскай. Другая форма ў беларускую мову папала з рускай у найноўшыя часы. Першакрыніца гэтых слоў араб. az‑zahr ’косць для гульні’ Шанскі, 1, А, 53.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валачо́бно ’вялікоднае яйка’ (Арх. Бяльк.), валачэўна ’тс’ (КТС). Кароткая субстантываваная форма прыметніка валачобнае (яйка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаві́цца ’гаіцца, зажываць’ (Сцяшк.). Дыялектная форма (устаўное, гіатычнае ‑в‑ між галоснымі) слова га́іць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́піка, лапіко ’лапік’ (ДАБМ, 924–925) — гібрыдная форма з лексем лапік і латка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мятле́йшы ’больш уважлівы, памятлівы’ (Юрч. Фраз. 2). Скажоная форма лексемы памятлівейшы. Да пимяць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прынаку́чыць ’абрыднуць’ (Некр.). Сцягнутая форма не зафіксаванага, але цалкам магчымага *прынадаку́чыць < надаку́чыць ’надаесці’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́дзясь ’рэдкае палатно’ (ЖНС). Ад рэдкі (гл.). Форма, магчыма, па аналогіі з дробны > дробязь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гамеамо́рфія

(ад гамеа- + гр. morphe = выгляд, форма)

значнае падабенства прадстаўнікоў дзвюх або некалькіх груп арганічнага свету, не звязаных паміж сабой непасрэдным сваяцтвам; прыватны выпадак канвергенцыі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)