аддары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каму.

Зрабіць падарунак каму‑н. у адказ на атрыманы. // перан. Аддзякаваць, адплаціць чым‑н. за ласку, паслугу. — Возера, лес, зямля неблагая, ты толькі прылашчы гэтую зямлю — і яна табе аддарыць, — развёў Рудак рукамі, паказваючы на прасцяг, які адкрываўся за сялом. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму-чаму.

Аднесціся са спачуваннем да каго‑, чаго‑н., выказаць спачуванне каму‑н. — Бедненькі хлопчык, — паспачувала мне цётка Стася. — Дык што ж ты цяпер рабіць будзеш? Сабаленка. — Кожны бядзе нашай паспачувае, кожны яе пачуе... Не можа быць, каб не пачуў... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

telling-off [ˈtelɪŋɒf] n. BrE, infml вымо́ва, наганя́й, прачуха́нка, прачуха́нец;

give a tellingoff дава́ць каму́-н. прачуха́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thrashing [ˈθræʃɪŋ] n. лупцо́ўка;

give smb. a go od thrashing даць каму́-н. чо́су, ды́хту; до́бра адлупцава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

explain [ɪkˈspleɪn] v.

1. тлума́чыць, растлума́чваць;

explain smth. to smb. тлума́чыць што-н. каму́-н.

2. апра́ўдвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forgive [fəˈgɪv] v. (forgave, forgiven) дарава́ць, прабача́ць;

forgive smb. for smth. дарава́ць каму́-н. за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ін’ектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) ін’екцыі, зрабіць (рабіць) каму‑н. ін’екцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакаутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаут каму‑н., звольніць (звальняць) у выніку лакаута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Прынесці радасць каму‑н., абрадаваць. Кожнаму хацелася дапамагчы дзяўчынцы, парадаваць яе. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадаручы́ць, ‑ручу, ‑ручыш, ‑ручыць; зак., што.

Даручыць каму‑н. выкананне таго, што было даручана самому. Перадаручыць справу памочніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)