Verbum

стано́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які працуе на станку (у 1 знач.).

|| ж. стано́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

схі́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Манах, які прыняў схіму.

|| ж. схі́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. схі́мніцкі, -ая, -ае.

сяміты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да сем тысяч. С. нумар.

2. Які складаецца з сямі тысяч адзінак.

Сямітысячнае войска.

сярэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да серабра (у 1 знач.), напр.: сярэбразмяшчальны, сярэбраплавільны, сярэбрасвінцовы.

таксі́чны, -ая, -ае.

1. гл. таксін.

2. Які ўтрымлівае таксіны.

|| наз. таксі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Т. адпрацаваных газаў.

тра́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ваеннае або рыбалоўнае судна для тралення.

2. Спецыяліст, які кіруе лоўляй рыбы тралам.

трансцэндэнта́льны, -ая, -ае.

У ідэалістычнай філасофіі: які першапачаткова ўласцівы розуму, не набыты ў працэсе вопыту; апрыёрны.

|| наз. трансцэндэнта́льнасць, -і, ж.

трасі́руючы, -ая, -ае.

Які пры палёце пакідае бачны след і гэтым дапамагае весці далейшы прыцэл (пра кулю, снарад).

Трасіруючая куля.

трохбо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў трохборстве.

|| ж. трохбо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

трохвярсто́вы, -ая, -ае.

1. Працягласцю ў тры вярсты.

Трохвярстовая дыстанцыя.

2. Які мае маштаб тры вярсты ў цалі.

Трохвярстовая карта.