Verbum

наўмы́сля, прысл.

Тое, што і наўмысна. Ідзе Віктар наўмысля марудна, ледзь пераступаючы нагамі, каб як даўжэй працягнуць дарогу. Зарэцкі.

нашма́т, прысл.

Разм. Тое, што і намнога. Дні нашмат падоўжалі. Цяпер гадзін у восем вечара было яшчэ светла. Арабей.

неабвярга́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неабвержны. Экспедыцыя павінна была быць неабвяргальным доказам яго, Гунава, вопыту і ўмельства. Самуйлёнак.

недвухсэнсо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і недвухсэнсавы. Алесь крыху пачырванеў і не адказаў. Ён разумеў гэты недвухсэнсоўны намёк. Ваданосаў.

незадаво́ленне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і незадаволенасць (у 2 знач.). Вучыўся [Бондар] добра, але тачыў душу чарвяк незадаволення. Навуменка.

неразва́жны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неразважлівы. На сваім [меркаванні] цвёрда стаяў толькі карыцкі брыгадзір — стары, неразважны, глухаваты чалавек. Адамчык.

неўладкава́нне, ‑я, н.

Стан неўладкаванага. Калі .. [Міхась Ларывончык] прыязджаў, .. [Алімпа] як бы расцвітала, весялела, бо тое гора асабістага неўладкавання, здавалася, меншала. Сабаленка.

неўтаймо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўтаймаваны. Шорхат снегу па вокнах, манатоннае завыванне ветру ўрэшце адагналі неўтаймоўныя думкі. Лынькоў.

нядба́льства, ‑а, н.

Тое, што і нядбайства. Маці папікала бацьку «нежыццёвасцю», нядбальствам, тратай грошай і часу на пустое. Брыль.

няшма́т, прысл.

Тое, што і нямнога. Народу было няшмат. Асіпенка. На такой гаспадарцы, як наша, зімой работы няшмат. Брыль.