хлорамі́н, ‑у, м.

Хімічнае злучэнне, раствор якога выкарыстоўваецца для дэзінфекцыі і адбельвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для часання воўны, ільну і пад. Часальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для чытання, заняткаў з кнігамі, часопісамі. Чытальная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкларо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, прызначаны для вырабу шкла. Шкларобная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхтава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для шліхтавання ​1. Шліхтавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэрсцятка́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шэрсцяткацтва; прызначаны для ткання шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кер, ‑а, м.

Геадэзічны інструмент для пабудовы на мясцовасці вуглоў пэўнай велічыні.

[Фр. èquerre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электразасцерага́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для засцярогі электрычных правадоў і прыбораў ад перагрэву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапалацёр, ‑а, м.

Прылада для націрання падлогі, якая прыводзіцца ў дзеянне электрарухавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраправо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Сістэма правадоў для перадачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)