наміна́л, ‑у, м.

Спец. Намінальная вартасць, якая абазначаецца на грашах, аблігацыях і пад. Продаж па наміналу. // Цана тавару, якая абазначана ў прэйскурантах або на таварах.

[Ад лац. nominalis — імянны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напячы́ся, ‑пякуся, ‑пячашся, ‑пячэцца; ‑пячомся, ‑печацеся; пр. напёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; заг. напячыся; зак.

Разм. Моцна нагрэцца, ператрэцца на сонцы, печы і пад. Напячыся на пляжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насякомае́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які корміцца насякомымі. Насякомаедныя расліны.

2. у знач. наз. насякомае́дныя, ‑ых. Назва атрада млекакормячых, да якога адносяцца вожык, крот і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасла́ць, ‑дашлю, ‑дашлеш, ‑дашле; ‑дашлём, ‑дашляце; зак., што і чаго.

Паслаць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым трэба. Недаслаць грошай. Недаслаць кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпісні́к, ‑а, м.

Разм. Асоба, прыпісаная да пэўнага ваенкамата, ваеннага пункта і пад. У часцях было шмат прыпіснікоў, іх мала хто ведаў без спісаў. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панцюркі́зм, ‑у, м.

Шавіністычная дактрына турэцкіх рэакцыйных буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая ставіць сваёй мэтай аб’яднаць пад уладай Турцыі ўсе народы, што гавораць на цюркскіх мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Урачысты агляд войск. Сягоння на Плошчы Чырвонай Святочны вайсковы парад. Аўрамчык. // Урачыстае шэсце (спартыўных, школьных і пад. арганізацый). Фізкультурны парад.

[Фр. parade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́глы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які многа бачыў, вопытны; хітры. — А быў сярод нас удалец такі, Марка Балук з-пад Цернішч. Прабеглы .. салдат старой арміі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Гараваць некаторы час. Прагараваўшы ўсю ноч у роздумах і душэўных супярэчнасцях, хлопец заснуў толькі пад раніцу і прачнуўся позна. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыштава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад арыштаваць.

2. у знач. наз. арыштава́ны, ‑ага, м.; арыштава́ная, ‑ай, ж. Той (тая), хто знаходзіцца пад арыштам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)