турыст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца турызмам.

|| жаночы род: турыстка.

|| прыметнік: турысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мямля назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Той, хто мямліць; вялы, нерашучы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

наркаман назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які пакутуе наркаманіяй.

|| жаночы род: наркаманка.

|| прыметнік: наркаманскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

натуршчык назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які пазіруе перад мастаком, скульптарам.

|| жаночы род: натуршчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неандэрталец назоўнік | мужчынскі род

Выкапнёвы чалавек эпохі ранняга і сярэдняга палеаліту.

|| прыметнік: неандэртальскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нешчаслівец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Нешчаслівы чалавек; няўдачнік.

  • У калектыве ён лічыўся нешчасліўцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нуварыш назоўнік | мужчынскі род | пагардлівае | кніжнае

Чалавек, разбагацелы на спекуляцыях і разарэнні іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нядбалец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Нядбалы, лянівы чалавек.

|| жаночы род: нядбаліца.

|| прыметнік: нядбальскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нізкапаклоннік назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прыметнік: нізкапаклонніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падупалы прыметнік | размоўнае

  1. Які пачаў занепадаць.

    • Падупалая гаспадарка.

  2. Слабы, хваравіты.

    • П. здароўем чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)