аргіні́н

(ад гр. arginoeis = сляпуча белы)

арганічная кіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

батальён

(фр. bataillon, ад іт. battaglione)

вайсковае падраздзяленне з некалькіх рот, якое ўваходзіць у склад палка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́ма-спектраскапі́я

(ад гама​2 + спектрасксапія)

раздзел ядзернай спектраскапіі, у якім даследуецца энергетычны склад гама-прамянёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гепатацы́ты

(ад гр. hepar, -atos = печань + -цыты)

жалезістыя клеткі печані, якія ўваходзяць у склад пячоначнай долькі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраксі́л

[ад гідра(ген) + аксі(ген)]

аднавалентная група OH, якая ўваходзіць у склад многіх хімічных злучэнняў, напр. вады, спіртоў, гідраксільная група.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каапта́цыя

(лац. cooptatio = дадатковае выбранне)

увядзенне ў склад выбарнага органа новых членаў без правядзення дадатковых выбараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экстэр’е́р

(фр. extérieur, ад лац. exterior = знешні)

знешні выгляд і склад цела жывёлы (параўн. інтэр'ер 3).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

constitution

[,kɑ:nstəˈtu:ʃən]

n.

1) канстыту́цыя f., гало́ўны зако́н

2) склад це́ла о́зуму), целаскла́д -у m.

the constitution of one’s mind — склад ро́зуму

3) ула́джаньне n., структу́ра f.; су́тнасьць, і́снасьць f.

the constitution of life — су́тнасьць жыцьця́

4) прызначэ́ньне n., стварэ́ньне, фармава́ньне, залажэ́ньне n.е́чага)

5) зако́н, дэкрэ́т -у m.; прыня́ты звы́чай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

канані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца канонам (у 1 знач.). Кананічнае права ў праваслаўнай царкве.

2. Прызнаны царквой у якасці свяшчэннага пісання; які ўваходзіць у склад канона (у 3 знач.). Кананічныя кнігі.

3. Кніжн. Цвёрда ўстаноўлены, прыняты за ўзор. Кананічныя рысы характару рэвалюцыянера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашу́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да парашута. Парашутны шоўк. // Прызначаны для скачкоў з парашутам. Парашутная вышка.

2. У склад якога ўваходзяць парашутысты. За паўгадзіны да захаду сонца, у поўным бязлюддзі ўсюды навокал, па той бок лесу,.. сеў парашутны дэсант. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)