вепрь вяпру́к, род. вепрука́ м., вепр, род. ве́пра м.; дзік, род. дзіка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

льнопоста́вки мн. ільнопаста́ўкі, род. ільнопаста́вак, (после гласных) льнопаста́ўкі, род. льнопаста́вак, лёнапаста́ўкі род. лёнапаста́вак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрушч, ‑а, м.

1. Жук сямейства пласцініставусых.

2. часцей мн. (хрушчы́, ‑оў). Род сухога пячэння з тонкіх палосак цеста, якія цякуць у масле (алеі). Хрушчы былі памочаны ў цёртым тварагу і зверху насыпаны цукрам. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шва́бра, ‑ы, ж.

Род мятлы з мачалы, вяровак і пад., уробленых у драўляную калодку (выкарыстоўваецца для мыцця падлогі). [Матросы] завіхаліся са шлангамі, з вёдрамі вады і швабрамі, чысцілі, мылі, надрайвалі палубу і сцены надпалубных будынін. Лынькоў.

[Ням. Schwabber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядзьма́к (род. ведзьмака́) м. колду́н, куде́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гай (род. га́ю) м. ро́ща ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гік (род. гі́ку) м., разг. гик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гло́г (род. гло́гу) м., бот. боя́рышник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бялю́к (род. белюку́) м., бот. вене́чик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяля́к (род. беляка́) м. (заяц) беля́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)