Érbrecht

n -(e)s, -e пра́ва на спа́дчыну

éine ~ máchen — атрыма́ць спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beréchtigen

vt (zu D) дава́ць (каму-н.) пра́ва, упаўнава́жваць (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Suprematíe

f -, -í¦en

1) царк. (па́пская) вярхо́ўная ўла́да

2) прывіле́йнае пра́ва, прывіле́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

samookreślenie

samookreśleni|e

н. самавызначэнне;

prawo narodów do ~a — права народаў (нацый) на самавызначэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́лас м Stímme f -, -n;

высо́кі го́лас hóhe Stímme;

ні́зкі го́лас tíefe Stímme;

чы́сты го́лас kláre Stímme;

хрыпа́ты го́лас héisere Stímme;

павы́сіць го́лас die Stímme erhében*;

пра́ва го́ласу Stímmrecht n -(e)s;

мець пра́ва го́ласу stímmberechtigt sein;

◊ у адзі́н го́лас wie aus einem Múnde, éinmütig;

на ўвесь го́лас aus vóllem Hálse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

criminal

[ˈkrɪmɪnəl]

1.

n.

злачы́нец -ца m.

2.

adj.

злачы́нны, крыміна́льны

criminal law — крыміна́льнае пра́ва

criminal action — крыміна́льная спра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entitle

[ɪnˈtaɪtəl]

v.t.

1) называ́ць, дава́ць назо́ў

2) дава́ць пра́ва на што, упаўнава́жваць

3) надава́ць ты́тул, тытулава́ць

•

- be entitled

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бесхрыбе́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бесхрыбетнага. Тут, у апошняй сцэне, ад маналогаў і рэплік Сама патыхае жыццёвым гартам, пераконанасцю чалавека, які шмат чаго пабачыў, перажыў, таму мае права на навучанне, на тое, нават, каб кінуць папрок многім за мяккацеласць, бесхрыбетнасць у барацьбе з прыгнятальнікамі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэ́рабя, ‑я, н.

Умоўны знак (дробная рэч, паперка і пад.), які выцягваецца наўгад з шэрагу падобных прадметаў пры вызначэнні чарговасці, абавязку або права на што‑н. Кінуць жэрабя. Цягнуць жэрабя. □ Але як гэты надзел дастаўся.. [Раману] па жэрабю, то і не было на каго наракаць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маз ​1, ‑у, м.

У більярднай і азартных картачных гульнях — прыбаўка да стаўкі іграка іншым іграком, што дае апошняму права на долю ў выйгрышы.

[Фр. masse.]

маз ​2, ‑а, м.

Більярдны кій з асобым прыстасаваннем на канцы ў выглядзе бруска, што надае яму ўстойлівасць і аблягчае гульню.

[іт. mazza — палка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)