ге́ма

(лац. gemma)

каштоўны камень з выразаным на ім надпісам або малюнкам (інталія, камея); выкарыстоўваўся даўней як пячатка, амулет, упрыгожанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метэмпсіхо́з

(гр. metempsychosis = перасяленне душ)

рэлігійна-містычнае вучэнне аб перасяленні душы памерлага ў немаўля або жывёліну ці нават у камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хрызаберы́л

(ад хрыза- + берыл)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў, каштоўны празрысты камень зялёнага або залаціста-жоўтага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЛА́Т, ал-Лат,

Алілат, Лат, Ілат, у старажытнаарабскай міфалогіі багіня неба і дажджу. У пантэоне арабаў Сірыйскай пустыні Алат — жаночая паралель Алаха, яго жонка і маці багоў. У г. Таіф, дзе Алат шанавалася як багіня-апякунка, знаходзіліся яе свяцілішчы, храм і ідал (белы гранітны камень з упрыгожаннямі).

т. 1, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каці́цца I несов., в разн. знач. кати́ться;

з гары́ ко́ціцца ка́мень — с горы́ ка́тится ка́мень;

калёсы ко́цяцца — теле́га ка́тится;

хва́лі ко́цяцца — во́лны ка́тятся;

слёзы ко́цяцца — слёзы ка́тятся;

◊ к. па нахі́ленай пло́скасці — кати́ться по накло́нной пло́скости

каці́цца II несов. (рожать детёнышей — о некоторых животных) коти́ться; (об овце — ещё) ягни́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каса́​II ж. с.-г. Sénse f -, -n;

◊

наско́чыла каса́ на ка́мень ≅ zwei hárte Schädel sind aneinánder geráten; Stahl auf Stein gibt Féuer; es geht hart auf hart

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rock​1 [rɒk] n.

1. AmE ка́мень

2. го́рная паро́да

3. скала́, уцёс

♦

on the rocks ≅ на ме́лі;

between a rock and a hard place ≅ між двух агнёў; памі́ж лі́ха і го́ра; у бязвы́хадным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўча́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які наступіў вельмі рана; заўчасны. Хорам выстраіў ты, твайму воку так міл, Адшліфованы цэгл[а] і камень, — Гэта памяткі-пліты з няўчасных магіл. Купала.

2. Які адбываецца ў непадыходзячы момант. Радасць вяртання, блізкай сустрэчы з роднай дамоўкай перамяшалася з няўчасным сумам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магілы. Магільны камень. Магільны насып.

2. Такі, як у магіле. Магільны холад. // Абсалютны, поўны (аб цішыні, спакоі). Магільная цішыня была ў Чыкілевічавай хаце, калі старшыня сельсавета агалошваў.. грозную рэвалюцыю. Колас.

3. Глухі, нізкі; замагільны (пра голас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спла́віцца, ‑віцца; зак.

1. Злучыцца шляхам плаўлення.

2. Аб’яднацца ў непадзельнае цэлае; злучыцца. Сціснутая страшэнным цяжарам зямных пластоў, соль — і калійная, і спажыўная — спрасавалася, сплавілася ў суцэльны, без адзінай трэшчынкі, важкі і цвёрды камень. Чаркасаў. / у перан. ужыв. Рэальнасць і ўспаміны сплавіліся ў адно. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)