паступле́нне н.

1. (куды-н.) Éintritt m -(e)s; Zúgang m -(e)s (папаўненне);

паступле́нне на пра́цу Árbeitsantritt m; Éintritt in den Betríeb; Díenstantritt m (на службу);

паступле́нне ў шко́лу Schúleintritt m;

2. (грошай, папер і г. д.) Éingehen n -s, Éinlaufen n -s; Éingang m -(e)s;

паступле́нне гро́шай Géldeingang m;

паступле́нне по́шты Pósteingang m;

паступле́нне тава́раў Wáreneingang m;

паступле́нне зака́заў Áuftragseingänge pl;

3. мн.:

паступле́нні (сума даходаў, збораў і г. д.) эк., фін. Éinkünfte pl, Éinnahmen pl, Erlös m -es, -e; Áufkommen n -s;

бюджэ́тныя паступле́нні Háushaltseinkünfte pl, Háushaltseinnahmen pl;

пла́навыя паступле́нні Soll-Éinnahmen pl;

валю́тныя паступле́нні Deviseneinnahmen [-´vi:-] pl;

факты́чныя паступле́нні Íst-Áufkommen n -s;

пада́ткавыя паступле́нні Stéuereinnahmen, Stéueraufkommen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усадзі́ць, усаджу́, уса́дзіш, уса́дзіць; уса́джаны; зак.

1. што ў што. Уваткнуць з сілай (а таксама трапіць снарадам, куляй у што-н.; разм.).

У. рыдлёўку ў зямлю.

У. кулю ў лоб.

2. што ў што. Усунуць унутр чаго-н.

У. руку ў ваду.

3. каго (што). Прымусіць або памагчы сесці.

У. гасцей.

4. каго (што) за што і з інф. Прапанаваць сесці, даўшы які-н. занятак, прымусіць рабіць што-н.

У. за піяніна.

У. чытаць.

5. што ў што. Пасадзіць пячыся (разм.).

У. хлеб у печ.

6. што чым. Саджаючы (расліны), заняць якую-н. прастору.

У. градку кветкамі.

7. перан., што і чаго ў што. Расходаваць, патраціць (сродкі, грошы; разм.).

У. многа грошай у будаўніцтва.

|| незак. уса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уса́джванне, -я, н. (да 1, 3, 4 і 6 знач.) і уса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 6 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зае́сть сов., в разн. знач. зае́сці;

волк зае́л ло́шадь во́ўк зае́ў каня́;

меня́ зае́ли комары́ мяне́ зае́лі камары́;

зае́сть приди́рками зае́сці прыдзі́ркамі;

тоска́ зае́ла туга́ зае́ла;

зае́сть лека́рство са́харом зае́сці ляка́рства цу́крам;

кана́т зае́ло безл. кана́т зае́ла;

его́ зае́ло, что она́ растранжи́рила мно́го де́нег безл. яго́ зае́ла, што́ яна́ растранжы́рыла мно́га гро́шай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАДЗЯНЫ́Я ЗНА́КІ,

філігрань, бачныя на прасвет відарысы (узор, малюнак, штрыхоўка, тэкст) на паперы, якія наносяцца ў працэсе яе вырабу; своеасаблівая марка вытворцы паперы. Атрымліваюцца ў працэсе адлівання паперы з дапамогай валіка — эгуцёра, на сетцы якога нанесены рэльеф (філігрань) адпаведнай выявы.

Упершыню вадзяныя знакі з’явіліся ў Італіі ў 13 ст. З 2-й чвэрці 16 ст. першыя вадзяныя знакі зроблены на мясц. паперы ў Вільні. У 2-й пал. 16—17 ст. мясцовымі вадзянымі знакамі пазначана прадукцыя паперняў Радзівілаў у Слуцку, Любані, Алыку, Кавячынскіх у Нясвіжы і Уздзе, Сапегаў у Гальшанах і інш. Асн. сюжэтамі вадзяных знакаў на паперы мясц. вырабу ў 16—19 ст. былі гербы шляхецкіх родаў, у 18—19 ст. — таксама выявы чалавечых фігур, жывёл, птушак і інш.

У наш час вадзяныя знакі наносяцца на паперу, якая ідзе на выраб грошай, дакументаў, каштоўных папер, каб пазбегнуць падробак. Папера з вадзянымі знакамі ў выглядзе падоўжных і папярочных палос («вежэ») выкарыстоўваецца на форзацы і вокладках кніг. Вадзяныя знакі вывучаюцца філіграналогіяй. У кнігазнаўстве дапамагаюць дакладна датаваць рукапісы і старадрукаваныя выданні.

Г.Я.Галенчанка, У.М.Сацута.

т. 3, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛЬРА́С, Вальра (Walras) Мары Эспры Леон (16.12.1834, г. Эўрэ, Францыя — 5.1.1910), швейцарскі эканаміст, заснавальнік і буйнейшы прадстаўнік матэматычнай школы ў паліт. эканоміі. Праф. Лазанскага ун-та (1870—92). Родапачынальнік (з К.Менгерам і У.Джэвансам) гранічнай карыснасці тэорыі. Асн. твор — «Элементы чыстай палітычнай эканоміі» (ч. 1—2, 1883). Вальрас — стваральнік агульнай стат. мадэлі нар. гаспадаркі, вядомай пад назвай «сістэма агульнай эканамічнай раўнавагі», якая ахоплівала сферу вытв-сці, абмену, капіталу і грошай. У рэгуляванні працэсаў вытв-сці і спажывання адводзіў вял. ролю дзяржаве. У 1950—60-я г. мадэль Вальраса была пераўтворана сродкамі лінейнага праграмавання. Рацыянальны элемент яго мадэлі — пастаноўка экстрэмальнай задачы для нар. гаспадаркі (дасягненне макс. эфекту пры найменшых выдатках) і падыход да цэн як да састаўнога элемента пры адшуканні агульнага оптымуму. Ён лічыў, што «рэдкасць» таксама з’яўляецца элементам вартасці. Паслядоўнікі Вальраса — Г.Касель, А.Афтальён, І.Шумпетэр, В.Парэта.

Тв.:

Théorie mathématique de la richesse sociale. Lausanne, 1883;

Théorie de la monnaie. Paris, 1886;

Etude d’economie sociale, ou Théorie de la réparation de la richesse sociale. Lausanne;

Paris, 1896;

Etudes d’économie politique appliquée. Lausanne, 1896.

т. 3, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

heap

[hi:p]

1.

n.

1) ку́ча f.; сьці́рта f. (дроваў, до́шак)

2) informal шмат, ма́са f.

a heap of money (people) — ма́са гро́шай (людзе́й)

2.

v.t.

1) склада́ць на ку́чу, на сьці́рту

2) по́ўна наклада́ць; нагружа́ць

3) асыпа́ць, закі́дваць (пахвала́мі, падару́нкамі)

3.

v.i. to heap up

намята́ць гу́рбы (сьне́гу, пяску́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bulk

[bʌlk]

1.

n.

1)

а) паме́р, аб’ём -у m.; ко́лькасьць f.

a vast bulk — вялі́кая ко́лькасьць

б) велічэ́зны паме́р

2) бо́льшая ча́стка; гало́ўная ма́са

3) груз -у m., пакла́жа f. (карабля́)

2.

v.i.

1) быць важкі́м, мець вялі́кае значэ́ньне

2) пабо́льшвацца, расьці́ (пра су́му гро́шай)

•

- break bulk

- in bulk

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

margin

[ˈmɑ:rdʒɪn]

1.

n.

1) палі́ pl. only (сшытка́, кні́гі і гд)

2) край -ю m.; бе́раг -у m.; мяжа́ f.

the margin of a forest — узьле́сак -ку m., узьле́сьсе n.

3) запа́с -у m.; рэзэ́рва f.

2.

v.t.

1) абво́дзіць

2) рабі́ць заце́мкі на паля́х

3) пакіда́ць запа́с (гро́шай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mint

I [mɪnt]

n.

1) мя́та f.

2) мя́тная цуке́рка

II [mɪnt]

1.

n.

1) манэ́тны двор

2) мно́ства n.

mint of money — ку́ча гро́шай

mint of trouble — ку́ча непрые́мнасьцяў

2.

v.t.

1) чака́ніць (манэ́ты)

2) рабі́ць; твары́ць; фабрыкава́ць

3.

adj.

беззага́нны, як но́вы

in mint condition — у беззага́нным ста́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́шта, ‑ы, ДМ ‑піце, ж.

1. Установа для перасылкі пісем, грошай, лёгкіх грузаў і пад., а таксама памяшканне, дзе знаходзіцца гэта ўстанова. Чыгунка, тэлеграф, пошта, школы.., пачынаючы настаўніцкімі семінарыямі і канчаючы вышэйшаю школаю, маюць сваіх прадстаўнікоў з Мікуціч. Колас. На пошце было чалавек з дзесяць наведвальнікаў. Якімовіч.

2. Гіст. Такая ж установа, якая займалася акрамя перавозкі карэспандэнцыі перавозкай пасажыраў у конных экіпажах.

3. Перасылка, ластаўка чаго‑н. сродкамі такой установы. Праўда, .. [дакументы] разам з заявай былі пасланы — пасылалі іх з настаўнікам — па пошце. Колас.

4. Тое, што дастаўлена гэтай установай; карэспандэнцыя. Аляксандра Мікітавіча мы засталі дома. Ён разбіраў сваю ранішнюю пошту. Кавалёў.

•••

Лятучая пошта — часова арганізаваная пошта для хуткай перадачы распараджэнняў і данясенняў.

[Польск. poczta з іт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)