floss

[flɔs]

n.

1) шаўко́вае валакно́

2) шаўко́выя ні́ткі (каб вышыва́ць або́ чы́сьціць між зуба́мі)

3) шаўкаві́стыя валасы́ на катаху́ кукуру́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ру́савы дзед ’дух жытняга поля’ (гродз. Цых.). Звязана з чэш. roousy ’доўгія ўскудлачаныя валасы’, балг. ру́си ’валасы’, славен. rȗse ’вусы’, Rusa ’міфічная істота’, серб.-харв. beli Rus ’метэаралагічны дэман’, харв. rȕsina ’коцікі (на бярозе, вярбе); махры’ з няясным, паводле Скока (3, 130) u, у аснове якіх прасл. *rus‑ са значэннем ’бухматы, махровы’, што адлюстроўвае прадуктыўную магію (Цыхун, БЛ, 57, 120–122). Махэк₂ (519), Бязлай (Eseji, 152) далучаюць сюды славац. obrus, чэш. ubrus, славен. obrus, ubrȗs, серб.-харв. у̀бру, балг. дыял. убру́с, укр. убру́с, бел. абру́с ’настольнік, рушнік з махрамі’ якія лічаць вытворнымі ад *rusati ’рабіць махры на палатне’. Магчыма, звязана з палес. руса́ўка ’жанчына з непрыбранымі валасамі’, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́фарбаваць, выфарбо́ўваць ánstreichen* vt, stréichen* vt (сцены, мэблю); färben vt (валасы, матэрыю);

вы́фарбаваць у чырво́ны ко́лер rot stréichen* [fárben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ірвану́ць héftig réißen*; zíehen* vt, vi (за што-н an D);

ірвану́ць за валасы́ an den Háaren zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кашта́навы

1. Kastáni¦en-;

кашта́навы гай Kastáni¦enhain m -(e)s, -e;

2. (колер) kastáni¦enfarben, kastáni¦enbraun;

кашта́навыя валасы́ kastáni¦enbraunes Haar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смоль ж

1. гл смала;

2. гл смаляк;

3. гл смаль;

4. перан (пра чорныя валасы) péchschwarzes Haar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mierzwić

незак.

1. кудлаціць; калмаціць (валасы, пер’е і да т.п.);

2. угнойваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wichrzyć

1. падбухторваць; сеяць смуту;

2. кудлаціць; лахмаціць;

wichrzyć włosy — кудлаціць валасы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Выраўнаваць, зрабіць гладкім. Загладзіць валасы рукой. Загладзіць зямлю лапатай.

2. перан. Змякчыць, зрабіць менш адчувальным. Загладзіць віну. □ Леўчыку здалося, што гэтымі словамі ён загладзіў крыху сваю памылку. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

1. Пасмаліць нанава, яшчэраз. Перасмаліць лодку.

2. Пасмаліць усё, многае. Перасмаліць усе бочкі.

перасмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., што.

Разм. Перапаліць надвае, на часткі. Перасмаліць валасы завіўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)