Verbum

пустабрэ́х, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Пра сабаку, які брэша без патрэбы.

2. перан. Пра балбатлівага чалавека, пустаслова.

пуцеправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост, які праходзіць над дарогай або скрыжаваннем дарог.

|| прым. пуцеправо́дны, -ая, -ае.

радзі́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для аказання ўрачэбнай дапамогі пры родах.

Р. дом.

2. Які бывае пры родах.

Радзільная гарачка.

радые... (а таксама радыя...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які адносіцца да радыю, радыяцыі, напр.: радыелячэнне, радыеізатопы, радыетэрапія.

разме́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца разметкай чаго-н.

Р. дэталей.

|| ж. разме́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

расця́гнуты, -ая, -ае.

1. Які падоўжылі, расцягнулі.

Расцягнутая вяроўка.

2. перан. Празмерна працяглы, доўгі.

Р. даклад.

|| наз. расця́гнутасць, -і, ж.

задаво́лены, -ая, -ае.

Поўны пачуцця задавальнення, які выражае задавальненне.

З. чалавек.

З. позірк.

Задаволена (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. задаво́ленасць, -і, ж.

задзі́рысты, -ая, -ае.

Схільны, ахвочы да боек, сварак або які выражае задзірыстасць.

З. позірк.

З. характар.

|| наз. задзі́рыстасць, -і, ж.

заднепаднябе́нны, -ая, -ае.

У фанетыцы: які вымаўляецца пры ўдзеле задняй спінкі языка, якая паднімаецца да задняй часткі паднябення.

Заднепаднябенныя зычныя.

зара́злівы, -ая, -ае.

1. Тое, што і заразны.

2. перан. Які лёгка перадаецца іншым.

З. смех.

|| наз. зара́злівасць, -і, ж.