вільгацяме́р, ‑а, м.

Прылада для вызначэння вільготнасці газаў, пары і цвёрдых матэрыялаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадво́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для сцёку вады адкуль‑н. Водаадводныя канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водавымяра́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння скорасці цячэння і расходу вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугламе́рны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для вызначэння градуснай велічыні вуглоў. Вугламерны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглепад’ёмнік, ‑а, м.

Механізм для пад’ёму вугалю з шахты на паверхню зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вундэркі́нд, ‑а, М ‑дзе, м.

Дзіця з надзвычайнымі для свайго ўзросту здольнасцямі.

[Ад ням. Wunderkind — цуд-дзіця.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіва́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для выбівання малюнкаў на тканіне. Выбівальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вымярэння. Вымяральная лінейка. Вымяральны інструмент. Вымяральная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёперада́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для размену. Разменная манета. Разменная каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)