курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння якасці малака па яго шчыльнасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. metréo — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ва,

У выразе: лева руля — каманда, якая падаецца для павароту руля ўлева.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледаспу́ск, ‑а, м.

Спец. Збудаванне ў гідравузлах для выдалення лёду перад плацінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесагадава́льнік, ‑а, м.

Дзялянка зямлі, на якой вырошчваюцца саджанцы для развядзення лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкадаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для язды па добрых дарогах. Лёгкадарожны веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лізо́л, ‑у, м.

Масляністая вадкасць чырвона-бурага колеру, якая ўжываецца для дэзінфекцыі.

[Грэч. lysis — растварэнне і лац. oleum — алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лічэння, падліку, вылічэння. Лічыльная лінейка. Лічыльныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лушчы́льнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для лушчэння глебы. Лямешны лушчыльнік. Дыскавы лушчыльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазні́ца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для калёснай мазі. Спяваюць колы, бразгаюць мазніцы. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)